CCI00141

czyli 12,64%. W kolejnych wyborach, tj. w r. 1973 Centrum Demokratyczne wystąpiło wraz z partią radykałów i niektórymi „niezależnymi” jako tzw. blok reformatorów. Jego przedstawiciele weszli w skład rządu w maju 1974 r.

Tab. 5. Wyniki uzyskiwane przez MRP w wyborach parlamentarnych w IV Republice

w latach 1945-1956

| 21 X 1945	2 VI1946	10X1 1946	12 VI 1951	2 1 1956
4540043 23,6%	5589000 28,1%	5058000 26,3%	2360000 12,8%	2374231 11%

Równolegle z Centrum Demokratycznym istniało w latach 1969-1976 ugrupowanie zwane Centrum Demokracja i Postęp. Obie te organizacje połączyły się w maju 1976 r. w Centrum Demokratów Społecznych, a od r. 1995 istnie-^:e pod nazwą Siła Demokratyczna. W obliczu wyborów parlamentarnych cen-tryści utworzyli wraz z liberalną prawicą Unię na Rzecz Demokracji Francuskiej (UDF). UDF to raczej konfederacja kilku partii, stąd występują w niej tarcia i rywalizacja nie tyle programów, co osobistości. W latach osiemdziesiątych następuje zbliżenie Unii z prawicową neogaullistowską RPR, z którą po wyborach w r. 1986 i 1993 Unia tworzy wspólny rząd. W wyborach do Zgromadzenia Narodowego UDF uzyskała następujące wyniki (tab. 6).

Tab. 6. Wyniki uzyskiwane przez UDF w wyborach parlamentarnych w V Republice (1978-2002)

12 III 1978	14 VII 1981	16 III 1986	5 VI 1988	23 III 1993	25 VI1997	9 VI 2002
1 6128849 21,45%	4827437 19,2%	brak danych*	4519459 8,49%	4855274 19,08%	5374563 20,18%	1236353 4,79%

*Brak dokładnych danych, gdyż w wielu okręgach UDF wystawiła wspólne listy z RPR.

Długoletnią tradycję w życiu politycznym Francji posiadają radykałowie, partia, która stanowiła główną siłę polityczną w okresie III Republiki. Była ona partią średnich właścicieli, cieszyła się także poparciem na wsi. Z jej szeregów wywodziło się wielu premierów i ministrów III Republiki. Po II wojnie światowej dominującą pozycję w partii zdobyły tendencje centroprawicowe i prawicowe, dlatego partia występowała przeciwko reformom społecznym i gospodarczym dokonywanym w kraju. Radykałowie opowiadali się za utrzymaniem Konstytucji z r. 1875. Dysponując małymi wpływami w początkowym okresie IV Republiki, partia radykałów systematycznie umacniała swą pozycję (tab. 7).

Tab. 7. Wyniki uzyskiwane przez radykałów w wyborach parlamentarnych w IV Republice

w latach 1945-1956

21 X 1945	2 VI 1946	10X1 1946	12 VI 1951	21 1956
1115382	2295000	2381900	1887000	2879698
5,8%	11,5%	12,4%	9,8%	13,4%

147