167
Wiemy, że Internet jest ogromną składnicą wiedzy dzięki standaryzowanemu zapisowi informacji i jej prezentacji w formie stron WWW.
Warto więc poświęcić temu tematowi nieco czasu, a także zaznajomić się z technicznymi aspektami działania serwisów opartych na stronach WWW, tym bardziej, że przygotowanie stron WWW nie jest trudne.
Wszystkimi standardami, według których tworzone są dokumenty publikowane w sieci, zarządza organizacja W3C (http://www.w3c. org), założona w 1994 roku. Jej celem jest umożliwienie pełnego wykorzystania możliwości otwartego Internetu przez przedstawienie dokładnych standardów technologii informatycznych, jakie mogą być w jego obrębie stosowane. Chodzi tu głównie o standaryzację języków, które stosuje się do tworzenia serwisów internetowych.
Fakt pojawienia się w oknie przgelądarki internetowej strony WWW o zadanym adresie jest oczywisty, ale w jaki sposób do tego dochodzi wiedzą nieliczni użytkownicy Internetu (rys. 7.1). Wpisując adres strony internetowej w przeglądarce, np. Mozilli, komputer przez sieć próbuje połączyć się z serwerem WWW, na którym strona jest przechowywana (najczęściej na porcie 80 TCP).
Po nawiązaniu połączenia, ściągany jest kod źródłowy strony. Przeglądarka intemertowa analizuje kod dotyczący formatowania tekstów. W kodzie programistycznym strony znajduje znaczniki informujące, jakie obiekty multimedialne, np. grafiki, powinny być jeszcze ściągnięte z serwera WWW.
Następnie, po uzupełnieniu strony o jej zawartość multimedialną, tworzony jest obraz strony i wyświetlany w oknie przeglądarki zgodnie z intencjami autora strony WWW. Tak najprościej można wyrazić działanie Internetu.
Czasami wraz z tekstową zawartością strony z serwera WWW na lokalny komputer importowane są również inne obiekty. Mogą to być np. dodatkowe programy, które pozwalają na interakcję z użytkownikiem na stronie WWW bez konieczności ponownego łączenia się z serwerem. Niestety mogą to być też wirusy