CCF2012121500 (3)

59

3. ARCHITEKTURA KOMPUTERÓW

3.1. JEDNOSTKA CENTRALNA

WSTĘP

Przeciętnego użytkownika nie interesuje wewnętrzna budowa jego komputera, ale to, czy jest niezawodny, jak szybko działają i uruchamiają się programy, z których korzysta i ile musi za niego zapłacić.

Znajomość podstaw budowy komputera pozwala na efektywniejsze korzystanie ze sprzętu.

ABY KOMPUTER CZEMUŚ SŁUŻYŁ, MUSI MIEĆ...

Można to pytanie odwrócić: Czego komputer mieć nie musi?

Nie jest potrzebny monitor, mysz, klawiatura. Wystarczy jednostka centralna - czyli obudowa z tym, co pozostaje w środku, a co jeszcze dla większości pozostaje zagadką.

Ze współczesnymi komputerami można porozumiewać się przez sieć komputerową, dlatego często klawiatura czy monitor są zbędne.

W zasadzie wszystkie serwery pozbawione są dodatkowych urządzeń, podobnie komputery będące częścią klastrów.

BLACK BOX

Jak wspomniano już wyżej, najważniejszą częścią zestawu komputerowego jest jednostka centralna. Wewnątrz obudowy (rys. 3.1) znajduje się zasilacz (1) (tu w standardzie ATX) dostarczający odpowiednich napięć (+5V, -5V, +3.3V, +12V, -12V) dla wszystkich komponentów komputera oraz najważniejszy element, którym jest płyta główna (2) (ang. Main Board). Sercem komputera jest procesor (3) z systemem chłodzenia (powietrznym lub wodnym), zwykle umieszczony w środkowej części płyty głównej. Kolejny istotny, a jednocześnie widoczny element stanowią złącza płyty głównej (4) (ISA, PCI. AGP, PCI-Express) w których osadzone są karty rozszerzeń, np. karta graficzna, karta sieciowa, karta dźwiękowa itp. Właśnie możliwości montowania kart rozszerzeń komputery klasy PC w dużym stopniu zawdzięczają swój sukces rynkowy. W niektórych konstrukcjach część kart rozszerzeń może być zintegrowana z płytą