3. Powinien zawierać takie układy sterujące jego pracą, które pozwalałyby na interpretację rozkazów pobieranych z pamięci oraz wybór alternatywnych działań (zmianę kolejności rozkazów) w zależności od wyniku poprzednich operacji.
Najważniejszym i przełomowym pomysłem von Neumanna było umieszczenie programu i danych w jednej pamięci jako identycznie reprezentowanych struktur.
Rys. 3.2. Maszyna von Neumanna (na podstawie oryginału)
Założenia von Neumana posłużyły do stworzenia modelu maszyny obliczeniowej, przedstawionego na rys. 3.2. Jednostka sterująca (ang. Control Unit) określa na podstawie programu zawartego w pamięci czynności do wykonania dla jednostki arytmetyczno-logicznej (ALU - ang. Arithmetic Logic Unit). ALU wykonuje operacje arytmetyczne i logiczne na liczbach zapisanych w pamięci oraz danych zapisanych w rejestrze zwanym akumulatorem (ang. Accumulator). Po dokonaniu zleconych przez program operacji ich wyniki są dostępne w akumulatorze.
Podobny model działania obowiązuje praktycznie we wszystkich współczesnych komputerach.
ARCHITEKTURA KOMPUTERÓW PC
Zasady zaproponowane przez von Neumanna zostały w odniesieniu do współczesnych komputerów osobistych (PC) wzbogacone o dodatkowe założenia:
1. Komputer PC musi być programowalny, tzn., może zmienić swój sposób działania na podstawie programów dostarczonych przez użytkownika.
2. Powinien mieć otwartą architekturę, umożliwiającą rozbudowę komputera w zależności od potrzeb użytkownika.