CCI20130725157

159

9.2. Systemy złóż biologicznych

Systemy hybrydowe są stosowane dość rzadko w praktyce. Najczęściej są wykorzystywane do oczyszczania ścieków przemysłowych, są też brane pod uwagę jako rozwiązania alternatywne przy modernizacji istniejących oczyszczalni biologicznych.

Ztoża zanurzane napowietrzane i ztoża bębnowe

Są to rozwiązania hybrydowe wykorzystujące biocenozę zawieszoną i osiadłą. Złoże zanurzone napowietrzane przedstawiono na rysunku 8.9. Przykładem złoża bębnowego jest rozwiązanie zastosowane w oczyszczalni schroniska Murowaniec na Hali Gąsienicowej. Podstawowym elementem reaktorów bębnowych są bębny obrotowe o średnicy 2,0-2,80 m i szerokości 0,5-1,20 m, w których zachodzi oczyszczanie ścieków przy udziale błony biologicznej porastającej powierzchnię karbowanych rur. Pojedyncza rura usytuowana jest pod kątem 45° w stosunku do osi obrotu walca. Takie usytuowanie pozwala na kontrolowany przepływ ścieków w kierunku od jednej do drugiej z podstaw walca. W efekcie zachodzi stała recyrkulacja ścieków w komorze, a tym samym bardzo intensywne mieszanie ścieków, co pozwala na jednoczesne prowadzenie oczyszczania metodą osadu czynnego.

Złoże buforowe - osad czynny

Umieszczenie złoża buforowego przed komorą napowietrzania osadu czynnego zabezpiecza osad przed gwałtownymi zmianami stężenia ścieków. Złoże buforowe z wypełnieniem z tworzyw sztucznych pełni funkcję zarówno podczyszczania, jak i napowietrzania ścieków i jest projektowane zazwyczaj na bardzo wysokie obciążenia ładunkiem zanieczyszczeń.

Rys. 9.8. Złoże buforowe - osad czynny (ZB - złoże biologiczne, KN - komora osadu czynnego, OWT

- osadnik wtórny)

Ztoże z osadnikiem pośrednim - osad czynny

Układ technologiczny ze złożem biologicznym i osadnikiem pośrednim, po którym następuje komora osadu czynnego z recyrkulacją osadu z osadnika wtórnego przed komorę, jest rozwiązaniem, które może być rozważane w przypadku modernizacji miejskich oczyszczalni ścieków.