CCI20131001003 (2)

Jedna z elektrod zapłonnika jest bimetalowa. Kondensator przyłączany równolegle do elektrod zapłonnika, stanowi jego integralną część we wspólnej obudowie. Przyczynia się on głównie do tłumienia zakłóceń radioelektrycznych.

Typowy układ pracy świetlówki z zapłonnikiem termicznym przedstawiono na rys. 4

TL'

^r\j0-1--^{1 Y v v}

statecznik

S>

zapłonnik

0 0

Rys. 4 Układ pracy świetlówki z zapłonnikiem termicznym

Napięcie sieci jest na ogół zbyt małe do zapoczątkowania wyładowania w

lampie.

W stanie beznapięciowym elektrody zapłonnika są rozwarte. Po wdączeniu napięcia między elektrodami zapłonnika powstaje wyładowanie świetlące. Pod wpływem wytworzonego ciepła elektroda bimetalowa wygina się i zwiera z drugą elektrodą. Przez elektrody świetlówki płynie wtedy tzw. prąd wstępnego podgrzewania, dogrzewając je i wymuszając termiczną emisję elektronów. Od wartości prądu wstępnego podgrzewania L_vp elektrody lampy zależy napięcie zapłonu U₂ świetlówid, tj. napięcie na jej elektrodach potrzebne do zapoczątkowania wyładowania. Elektroda bimetalowa zapłonnika stygnąc rozwiera obwód, indukując w dławiku siłę elektromotoryczną (o amplitudzie do 1 kV). W tych warunkach jest możliwy zapłon lampy (napięcie zapłonu świetlówek standardowych o średnicy 36 mm wynosi 250 do 400 V). Jeżeli świetlówka się nie zaświeci, cykl zapłonowy powtarza się aż do skutku; występuje wtedy migotanie lampy. Po zaświeceniu lampy elektrody zapłonnika pozostają rozwarte, gdyż spadek napięcia na świetlówce jest mniejszy od napięcia zapłonu wyładowania świetlącego w zapłonniku.

Zapłonnikowe układy świetlne mimo swojej prostoty posiadają szereg w^;ad, które ograniczają ich obszar aplikacyjny. Wstępne rozgrzewanie elektrod lampy opóźnia moment zapłonu i zmniejsza w istotnym stopniu trwałość użytkową lampy. Zapłonnik termiczny jest najmniej trwałym elementem układu. Układy takie wymagają poza tym określonego napięcia zasilania.

Obecnie coraz powszechniejsze zastosowanie mają tzw. układy bezzapłonnikowe świetlówek, które poprzez wprowadzenie elementów elektronicznych pozwalają na wyeliminowanie lub zmniejszenie wad układów^ zapłonnikowych. W układach bezzapłonnikowych zaświecanie świetlówki następuje praktycznie natychmiast po załączeniu napięcia. Skrętki elektrod tych świetlówek posiadają zmniejszony opór, a na rurę naniesiona jest przewodząca i uziemiona (lub odpowiednio zbliżona do metalowych elementów opraw oświetleniowych) wstęga zapłonowa. Świetlówki takie w języku angielskim są nazywane instant-start (do zimnego zapłonu) oraz ąuick-stait lub rapid-start (do gorącego zapłonu). Występuje obecnie bardzo duża różnorodność wykonań bezzapłonnikowych układów zapłonow^fo-stabilizacvjnych do świetlówek.

j