CCI20131001005

Po włączeniu świetlówki do sieci między elektrodami zapłonnika nastąpi wyładowanie świecące na skutek czego elektroda bimetalowa rozginając się zewrze obwód zapłonnika. Wtedy prąd o w artości ok. 1,5 razy większej od prądu roboczego przepłynie w obwodzie: sieć - dławik - elektroda wolframowa - zwarta lampka zapłonnika - druga elektroda - sieć.

Pod jego wpływem rozgrzeją się skrętki świetlówki i zaczną wydzielać elektrony -wystąpi jonizacja i lekkie świetlenie.

Tymczasem lampka zapłonnika stygnie i po krótkiej chwili obwód zostaje nagle

przerwany. Zmiana natężenia prądu w czasie — jest przy tym bardzo wielka, toteż w

dt

dławiku o indukcyjności L wystąp.ijznaczna siła elektromotoryczna a wywołana przez to fala przepięciowa (ok. 700V) spowoduje przeskok luku pomiędzy elektrodami świetlówki oraz jej zaświecenia się. Cały przebieg zapłonu trwa od l do 3 sekund. Równolegle do lampki zapłonnika dołączony jest kondensator C| w celu tłumienia zakłóceń radiowych i zmniejszenia skażenia na elektrodach zapłonnika.

Układ połączeń świetlówki podaje rys. 2a. Dołączony do zacisków sieciowych kondensator C₂ służy do indywidualnej kompensacji mocy biernej pobieranej przez świetlówkę poprawiając jej niski współczynnik mocy, który wynosi ok. 0,5 do wartości 0,9 (0,95).

7 fe_

Strumień znamionowy świetlówki (przyjmujemy umownie jako Suumień po 100 godz. świecenia) wskutek starzenia się stopniowo maleje; po 2000 godz. świecenie spada do około 85%. po 4000 godz. do około 75% swej znamionowej wartości.