CCF2012121525 (2)

227

Deklaracja znacznika wygląda następująco:

•    znaczniki zawierające treść:

<etykieta>... treść ... </etykieta>

np.:

<hl>Tytuł</hl>

•    znaczniki dla pustych węzłów

<etykieta/>

np.:

<img file="logo.jpg" alt="logo"/>

Węzłów pustych używa się najczęściej w połączeniu z atrybutami, jeśli informacja zawarta w atrybutach jest krótka. Węzły puste mogą również sterować sposobem interpretacji pliku XML przez odpowiedni program, np. dla standardu XHTML (o nim później), węzeł <br /> łamie wiersz tekstu.

Zasady opisu znaczników:

•    Rozróżniane są małe i wielkie litery.

•    Etykiety powinny zaczynać się od małej litery.

•    Etykiety piszemy z małej litery, łącząc kolejne wyrazy za pomocą znaku podkreślenia np. <rok_urodzenia> . . . </rok_urodzenia>.

Znaczniki mogą zawierać dodatkowe elementy służące do określenia uzupełniających danych związanych z danym węzłem - są to atrybuty.

Atrybut wpisywany jest po nazwie etykiety w znaczniku otwierającym.

Wartość atrybutów musi być ujęta w cudzysłowy, np.:

<wprowadzenie_do_informatyki rok="2005">

</wprowadźenie_do_informatyki>

Znaczniki XML muszą być prawidłowo zagnieżdżone, tzn. że kolejność zamykania znaczników nie jest obojętna np.:

<a>

<b>...</b> -DOBRZE

<c>...</c>

</a>

Przykład 9.2. (Plik: 09.02_osoby.xml)

<?xml version="1.0" encoding="UTF-8" ?>

<karty_ewidencyjne>

<osoba id="i">    <- atrybut „id” elementu „osoba”

<imie>Jan</imie>

<nazwisko>Kowalski</nazwisko>

<a>

<b>...</b>

<c> .

</ax/c>

-ZLE