choroszy2

122

szego rozwiązania podano na rys. 5.36. Pod wpływem siły poosiowej, pochodzącej od zastosowanego napędu, zachodzi przesuw cięgna i związanej z nim tulei 1. Ruch tych elementów w kierunku osiowym powoduje obrót o pewien kąt dwuramiennych dźwigni 2, osadzonych na kołkach 3. Równocześnie drugie ramiona dźwigni wprawiają w ruch promieniowy połączone z nimi stałe szczęki 4. Na szczękach tych, za pomocą przesuwnych wkładek 5, są osadzone szczęki mocujące 6.

122

Rys. 5.36. Samocentrujący dźwigniowy uchwyt trzyszczekowy

Drugie rozwiązanie uchwytu bezkłuczowego, a mianowicie konstrukcją klinową, : pokazano na rysunku 5.37. Wprawiony w ruch poosiowy - w ten sam sposób co poprzednio - suwak i połączoną z nim tuleję 1, działa na szczęki podstawowe 2 z wystę- j parni poprzez trzy skośne ścięcia. Tak utworzone pary klinów powodują ruch promie- i niowy szczęk. Ponieważ kąt pochylenia ścięć w stosunku do osi uchwytu wynosi 15°, j przeto połączenie klinowe nie jest samohamowne. Przełożenie mechanizmu klinowego tego uchwytu wynosi 1:3,7, czyli że siła zacisku wywierana na przedmiot przez tłok cylindra wzrasta 3,7-krotnie. Jednak wskutek działania sił tarcia przełożenie zmniejsza : się do 1:2,5. Przestawienia szczęk uchwytu na inny wymiar można dokonać przez wy- ] mianę szczęk podstawowych 2. Umożliwia to sześciokątny otwór w tulei 1, w który j wkładamy klucz nasadowy i za jego pomocą przekręcamy tuleję w lewo o 15°. W ten : sposób rozłączamy podstawy szczęk z suwakiem i możemy swobodnie wyjąć szczęki ; oraz zastąpić je innymi (rys. 5.38). Zatrzask 3 utrzymuje tuleję 1 w położeniu roboczym i ogranicza jej obrót podczas wymiany szczęk. Do czynników sprzyjających roz- :