choroszy5

135

•    średnicę koła zasadniczego

d_z = d_p cosa₀,

•    rzeczywisty kąt przypora a_r najpierw przedstawiony w postaci uwikłanej

g_k .    d    n

inva_r = —+ inva„ +---,

d_p    d_z    z

z której potrafimy - za pomocą tablic funkcji ewolwentowych - znaleźć miarę kąta a_r -• stopniach,

•    promień okręgu, na którym znajdują się środki wałeczków

d cos a₍,

r = —-,

2cosa_r

•    średnicę D, na którą należy przeszlifować powierzchnie ustawcze szczęk uchwytu

D = 2r + d,

- promień koła wierzchołków

^dn

r_w= — + 0 + x)m„,

śy sprawdzić czy wałeczki będą wystawały ponad zęby koła, tj. czy spełniony jest « minek r_x > r_w

Należy zaznaczyć, że w przypadku kół zębatych o bardzo cienkich wieńcach usta-mie przedmiotu uzyskuje się przez włożenie wałeczków do wszystkich wrębów mię-“••zębnych (rys. 5.67).

Rys. 5.67. Uchwyt do szlifowania otworów w kole zębatym walcowym