HWScan00174

Tarcie potoczyste kola po szynie

Tablica 5.3

Średnica koła jezdnego Dk, mm	315	500	710	800	1000
Współczynnik tarcia potoczystego /, cm .	0,04	0,06	0,08	0,10	0,12

z momentu tarcia tocznego (rys. 5.10) M, =P_W i _momentu ^ w czopie łożyska M₀ =    wynika moment oporu toczenia

f W czasie jazdy wózka po prostej wskutek nie dających się ująć różnic Brednie kół, różnych ich obciążeń, nieregularności rozstawu torów i ich pmieczyszczeń, styków i nierówności szyn występują ruchy wężykowate Kózki!. Powodują one stałe jego wychylenia o kąt y, aż do chwili pojawienia się tarcia obrzeża jednego z kół o szynę w punkcie A oraz tarcia przesuwającej się na osi piasty o obudowę wahacza w punkcie B (rys.

M, = W'_t

Dla ZP_śr = G + U

= ip_irj + _t

2/ -) ud

~ dT ^kG

W'_t =(G + U)

u)

G — ciężar własny maszyny, kG U — ciężar urobku, kG,

Pśr — średni napór na koło jezdne, kG,

Uk średnica koła jezdnego, cm, d średnica osi koła, cm.

dukow^ycTna^lcg'' ‘°^CZnyCh (zT°'

Tablica 5.4 ych naciskach p w kG/cm-‘

Rodzaj i konstrukcja łożyska
Ślizgowe us	stal-stal stal-żeliwo stal-brąz
Toczne	kulkowe wałeczkowe igiełkowe

w bezruchu

V 5    |5<p 100

Sposób smarowania

smarem stałym

P' 5    5<p -100

zanurzeniowy

P 5

Is^^ioo

0,14

0,11

0,10

0,16

0,13

0.10

0,09    0,11

0,07    0,09

0.06    0,08

0,01

0,015

0,05

0,015

0,020

0,07

0,04

0,04

0,04

0,06

0,06

0,06

Rys. 5.11. Opory wężykowania — oznaczenia

5.11). Kąt zukosowania y na prostoliniowym torze zależy od wielkości |uzów między obrzeżem koła a główką szyny li oraz piastami kół a obudową U. Wielkości sił działających na obrzeża i piasty kół, nie dadzą się pokreślić matematycznie i muszą być wyznaczane doświadczalnie. Zależą one w zasadzie od obciążenia kół, stanu torów i kąta skręcenia y.

I Wielkości oporów tarcia W_t pochodzące od wężykowatych ruchów wózków, uwzględnia się przez współczynnik zwiększający/?] związany ze osobem ułożyskowania. Tarcie obrzeży kół i ich piast nie zależy od osobu łożyskowania koła. Opory toczenia kół cylindrycznych określa zatem zależność

—;    „    ,    ,    2f + ud

W, = W_t+ W_t = W_t+ W_t0 = (G + U) " -p— (1 + /?) kG (5.2)

Ponieważ W_t jest w zasadzie niezależne od łożyskowania, zaś W_t zależy od niego w znacznym stopniu, istnieje więc zależność

(G + U)

(2/ + ju_s d)

Pt (G + U)

(2/ + jut d) D_k

gdzie

P_s — współczynnik zwiększający dla ułożyskowania ślizgowego,

Pt — współczynnik zwiększający dla ułożyskowania tocznego, trzymamy stąd

Pt _ 2f + ju_sd P,    2 f + & d

Ponieważ jti_s ^ 10 //,, więc dla różnych średnic osi lub wałów kół (/u_s = 0,1, / = 0,05 cm) otrzymamy wykres = f (d) (rys. 5.12).