choroszyA9

419

kowo stosować szlifowanie, co i tak łącznie jest bardziej ekonomiczną obróbką płaszczyzny niż struganie.

Inna możliwość osiągania wysokiej jakości powierzchni przy stosunkowo dużych posuwach minutowych polega na umieszczeniu w jednym z gniazd freza płytki wygładzającej. Płytka ta ma główną krawędź skrawającą wykonaną w postaci łuku lub prostoliniową, usytuowaną równolegle do obrabianej powierzchni (rys. 20.14). W ten sposób w końcowym tworzeniu obrobionej powierzchni uczestniczy tylko ostrze gładzące. Jego zadaniem jest usunięcie nierówności pozostawionych na powierzchni przez ostrza kształtujące.

Rys. 20.14. Głowica frezowa: 1 - ostrze kształtujące, 2 - ostrze wygładzające

Dla uzyskiwania płaszczyzn o bardzo dużej dokładności, np. gdy chodzi o zapewnienie szczelności stykowej płaszczyzn, przydatna jest metoda obróbki oparta na frezowaniu pojedynczym ostrzem [66, 68, 69]. To stosunkowo proste i tanie narzędzie jest zamocowane albo do sztywnej głowicy osadzonej na wrzecionie frezarki, albo do tarczy wytaczarki za pośrednictwem oprawy narzędziowej (rys. 20.15). Oprawa umożliwia nastawianie głównej, najczęściej prostoliniowej krawędzi skrawającej, równolegle do obrabianej powierzchni. Długość tej krawędzi powinna kilkakrotnie przekraczać stosowane wartości posuwu na ostrze, dzięki czemu zapewnia się zupełne usunięcie pozostałości naddatku tą częścią szerokiej krawędzi skrawającej, która, znajdując się poza zasięgiem posuwu przypadającego na jedno ostrze, nie bierze udziału w skrawaniu warstw cząstkowych. Na ostrzu, wzdłuż szerokiej krawędzi, można wyróżnić trzy odcinki, które spełniają odrębne zadania, a mianowicie: odcinek kształtujący, wyrównujący oraz zapasowy. Duże posuwy minutowe w połączeniu z zalecanymi wysokimi prędkościami skrawania zapewniają krótkie czasy maszynowe. Natomiast dość pracochłonne nastawianie równoległości położenia krawędzi w stosunku do frezowanej płaszczyzny czyni ją opłacalną do obróbki rozległych płaszczyzn dużych przedmiotów. Stwierdzono doświadczalnie, żc szerokoostrzowe frezowanie pojedynczym ostrzem żeliwa szarego o twardości od 210 do 215HB płytką z węglika spiekanego H10 z grubością warstwy skrawanej zmienną w przedziale od 0,02 do 0,12 mm umożliwia uzyskanie chropowatości powierzchni obrobionej R_a od 0,8 do 2,2 pm. Natomiast niedokładność wykonania płaszczyzny obliczona jako suma odchyłek kształtu, falistości