CCF20130221014

gdzie:

Pu - gęstość objętościowa szkieletu gruntowego [g/cm¹], p - gęstość objętościowa gruntu [g/cm^/1|, w - wilgotność gruntu [%].

Znając p_s (sposób wyznaczania podano w instrukcji do ćwiczenia 2) oblicza się wskaźnik porowatości naturalnej

(3.19)

_ Ps Pd Pd

gdzie:

e_n - wskaźnik porowatości naturalnej,

p_s - gęstość właściwa szkieletu gruntowego [g/cm³].

W przypadku piasków wartość p_s zazwyczaj nie jest wyznaczana laboratoryj nie, lecz przyjmowana jako p_s = 2.64 g/cm³.

4. WSKAŹNIK POROWATOŚCI MAKSYMALNEJ I MINIMALNEJ

Wskaźnik porowatości maksymalnej i minimalnej określa się badając próbki gruntu o maksymalnym (możliwym) i minimalnym zagęszczeniu.

Rys. 3.4. Urządzenie do oznaczania stopnia zagęszczania: 1 - piasek, 2 - cylinder, 3 - tłoczek, 4 - widełki do zagęszczania

Służą do tego następujące przyrządy (rys. 3.4):

a)    naczynie metalowe z tłoczkiem,

b)    metalowe widełki wibracyjne,

c)    waga techniczna o dokładności ważenia 0,1 g,

d)    nóż o prostym ostrzu,

• i -iiiwiniurkn o dokładności mierzenia 0,1 mm, I) lejek,

l I l*i zygnlownnic próbki do oznaczenia

/ )nnulu przeznaczonego do badań należy pobrać próbkę o objętości co naj-ititiIm| nllll cm' i wysuszyć do stałej masy w temperaturze 105 I I0°C.

I ' Wykonanie oznaczenia

V\ kn/nik porowatości maksymalnej ty,_lilx określa się dla próbki o możliwe naj-lii/nit'1 ułożonej strukturze, wsypując grunt przez lejek do cylindra. Wskaźnik po-iimulnści minimalnej e_m\_n oznaczany jest dla próbek o możliwie maksymalnie gę-,|u ułożonej strukturze, jaką można uzyskać dla danego gruntu drogą wibracji.

I ^f I Wska/nik porowatości maksymalnej

Na dnie cylindra ustawia się lejek i wsypuje się do niego wysuszony grunt. W mlmę napełniania cylindra lejek unosi się stopniowo do góry, utrzymując go tuż n ul powierzchnią gruntu, prowadzi się nim równocześnie po całym przekroju ey-I Im li n napełniając w ten sposób cały cylinder. Nadmiar gruntu zdejmuje się dcli I iliii, za pomocą noża równo z krawędziami cylindra, a następnie waży się cylin-■ li i wraz z gruntem.

Znając masę cylindra, masę cylindra z gruntem oraz objętość cylindra, oblicza iii, gęstość objętościową przy najbardziej luźnym ułożeniu ziaren, według wzoru

Pd

min

V

(3.20)

Uil/.lc

min

)>!«

ni,

V

gęstość objętościowa szkieletu gruntowego przy najbardziej luźnym

ułożeniu ziaren [g/cm³], masa naczynia z gruntem [g], masa naczynia [g],

objętość próbki gruntu w naczyniu [cm³].

Za miarodajną należy przyjąć najniższą wartość z pięciu oznaczeń p_d ^

Wskaźnik porowatości gruntu przy najluźniejszym ułożeniu ziaren oblicza się Według wzoru

(3.21)

Ps Pd„

Pd,.

gilzie:

i.',,,;,_x - wskaźnik porowatości gruntu przy najluźniejszym ułożeniu ziaren, /?,.    - gęstość właściwa gruntu [g/cm³].

20