C

WSKAZÓWKI

OGÓLNE

Prezentowany model jest trudny w budowie I nie należy do tzw, szybkościowych. Podstawowym warunkiem poprawnego wykonania jest przestrzeganie jak największej dokładności przy wycinaniu części, odpowiednie lormowanie ich przed sklejeniem, zastosowanie właściwych klejów oraz dokładne dopasowanie poszczególnych elementów przed sklejeniem, Z dostępnych klejów proponuję zaopatrzyć się w butapren, wikol oraz jakikolwiek klej nitrocelulozowy. Z materiałów pomocniczych niezbędne będę: tektura o grubości ok. 1 mm, drut stalowy 0,5 mm i 1 mm oraz kawałki miękkiego drewna.

OPIS BUDOWY

Budowę modelu rozpoczynamy od naklejenia na tekturę części wymagajęcych wzmocnienia, tzn. wręg kadłuba, dźwigarów, żeber itp. Niektóre z tych części, z uwagi na szczupłość miejsca w numerze, będziemy zmuszeni kopiować. Wszystkie te elementy oznaczone sę symbolami (x 2) i (x 4), co określa liczbę części łęcznie z wzorcem.

Wielosegmentowy kadłub budujemy tradycyjna metodą, w czym pomocne będą rysunki objaśniające 9 i 10. Dużo uwagi należy poświęcić wręgom, gdyż będzie to rzutowało na poprawny wygląd kadłuba. Wręgi przylegające do siebie, tj. k la i k2, k2A i k3, k4a i k5, k5a, k6 oraz k6a i k7 po wycięciu złożyć i przeszlitować zewnętrzne krawędzie na arkusiku papieru ściernego ułożonego na równej, poziomej płaszczyźnie. Spowoduje to, iż przystające do siebie segmenty kadłuba będą identyczne. Przed sklejeniem czołowe płaszczyzny poszczególnych członów kadłuba należy również przeszli-fować w podobny sposób, co zapewni ich ścisłe przyleganie i umożliwi ewentualne korekty symetrii osiowej kadłuba. Wykonanie dziobu kadłuba przedstawia rys. 1. Wskazane byłoby w tej lazie budowy umieszczenie w dziobie kadłuba kilkudekagramowego balastu i przytwierdzenie go klejem lub żywicą do podłoża.

W czwartym od dziobu segmencie występuje wręga wewnętrzna (k4 wewn.j konieczna do usztywnienia długiego segmentu oraz do zamocowania dźwigarów skrzydeł (rys. 2). Wręgę tę wklejamy starannie, bezpośrednio za szczelinami na dźwigary. Prawidłowe zamocowanie tych ostatnich utatwi nam otwarcie drzwi bombowych.

nr 1/2 — 1994 r.