Depresja u dzieci i mlodzieży 9 (35)

n 4.1.1. Przyczyny genetyczne

Hipotezy genetycznego przekazywania depresji dziecięcych oparły się na badaniu bliźniąt. Pierwsze otrzymane na tym polu rezultaty nie były zadowalające, dopiero najświeższe odkrycia genetyczne związane z podatnością na depresję (Palmour) są obiecujące, jeśli chodzi o możliwość udzielenia odpowiedzi na pytanie, jaką rolę czynniki dziedziczne mają w genezie depresji dziecięcych.

Jednym z pierwszych wyjaśnień etiologicznych depresji jest niewątpliwie czynnik genetyczny, jednakże nie są jeszcze znane odpowiedzi na wiele z pojawiających się pytań, m.in. na pytanie o mechanizm jej przenoszenia. Metodologia badań na tym polu jest i szeroka i młoda: cytogenetyka, genetyka molekularna, genetyka populacji, badania rodzin o wysokim stopniu ryzyka, badania-nad bliźniakami, badania nad adopcją etc. Pomimo wszystko, za Rodriguezem Sacri-stanem (1995), możemy stwierdzić, co następuje.

>    Istnieją schorzenia wywołane anomalią tylko jednego genu, w którym penetracja jest całkowita. Dzieje się tak w dyslek-sji, która wydaje się zależeć od genu zlokalizowanego w chromosomie 15.1 byłoby to wyjaśnieniem rodzinnego przekazywania depresji.

>    Są inne schorzenia (jak schizofrenia dziecięca), również pochodzenia genetycznego, gdzie penetracja nie jest całkowita a sposób wyrazu ulega zmianie. Znaczy to, że gen powodujący zmiany nie ujawnia się we wszystkich podmie-

ach (nawet u bliźniąt) lub może przejawiać się w różnych trmacb u jednych i u drugich.

_y Ha frzedm miejscu znajdują się patologiczne stany spowodowane zaburzeniami chromosomowymi. Stosownie do tego, gdzie zaburzenie występuje, np. w chromosomach aulosomicznych lub w chromosomach płciowych, powstają zaburzenia takie jak niedorozwój umysłowy lub zaburzenia osobowośći, skłonności przestępcze etc.

Być może da się również uzasadnić, na drodze etio-biologicznej, związek między patologicznym strachem a depresją. Została dostrzeżona więź tak ścisła między nimi, że nie jest jasne, czy są to patologie różne czy formy jednego continuum.

W najnowszych badaniach, talach jak prace Ko-vacsa- stwierdzono, że u 43 dzieci w próbie liczącej 104 dzieci, występowały równocześnie epizody depresyjne i zaburzenia związane ze stanami lękowymi. Ponadto te same badania zdają się potwierdzać, że dzieci depresyjne i z zaburzeniami, którym towarzyszy strach, zaczynały cierpieć na depresję wcześniej niż pozostałe dzieci depresyjne. Natomiast według tych samych autorów ścisła więź lęk-depresja nie przyczynia się do trwałości epizodu depresyjnego.

□ 4.1.2. Przyczyny związane z CUN

Skoro nie jest jeszcze jasny udział mózgu w tzw. „zachowaniach normalnych” człowieka, to tym bar-

71 □