DSC00043

12 2

To proste rozumowanie doprowadziło do uzyskania wyniku w postaci graficznej. Z rysunku 130 można odczytać oczywiście i zwrot prędkością towe j bif , a także zwrot i moduł prędkości kątowej ^tó2 koła 2

® - iq" tg <r₂

niach. V taki do otrzymania

Odczytane w ten sposób wyniki byłyby jednak obarczone błędem nie do przyjęcia, zwłaszcza przy bardzó dużych lub bardzo małych przełoie-przypadku postać graficzną rozwiązania można wykorzystać zapisu analitycznego. Z rysunku 130 mamy bowiem

* ---*-Z-

lub	*J *	^r3 “ ®2	oraz
A1	^2vBJ	^2»j(^R3	- 1*2)

2 w-

~*r

3ys. 131. Przykład przekładni obiegowej o dużym przełożeniu

"Ostatni wynik można zapisać inaczej

Przykładem przekładni, dla której wynik rozwiązania w postaci gra-ficznej byłby nie do odczytania, jest przekładnia, przedstawiona na

rys. 131* z następującymi liczbami zębów

po podstawieniu zaś

Z₁ = 1011 z₃ = 99* Zg = 51;    \ ^{= 5}°

Przełożenie wynosi tu

^Z1^Z4

^3^2

*    _^W3 _ !i 101.5C>\    -1

¹3J ³    “ 99-5T" ) *

Przykład ten, potwierdzając nieprzydatność meto graficznych w pewnych przypadkach określenia pr łożeń w przekładniach obiegowych, wskazuje jedi cześnle na ogromne możliwości tych przekładni ' alizacji bardzo małych (bardzo dużych) przełoi

Metoda graficzna (B e y e r a)

Metoda Beyera służy do analizy przekładni obiegowych kątowych* U podstaw tej metody leży spostrzeżenie, że prędkość kątową każdeg< członu y przekładni można rozpatrywać jako sumę wektorową prędko)