ny, a elementy obiektów przejmują z jednych kierunków większe ilości ciepła ńiż ilości ciepła oddawane w drugich kierunkach. Ustalenie warunków przepływu ciepła w takich przypadkach jest znacznie trudniejsze niż w przepływie ustało -
Weźmy jako podstawę naszych rozważań o przepływie nieustalonym ciepła - sześcian elementarny o krawędziach dx,dy, dz /rys.3/. Do sześcianu wzdłuż osi x dopływa dO^ ciepła,
2ś
Sys.8. Sześcian elementarny, przez który przepływa ciepło w sposób nieustalony.
a z drugiej strony sześcianu odpływa dO^^.
W przewodnictwie nieustalonym
Spadek temperatury jest zmienny w czasie i zmienia się również w miarę przesuwania się wzdłuż osi x /rys.9/. Zgodnie z różniczkowym l-ównaniem Fouriera możemy napisać
dQ^ = - A.dz.dy. . dT
W wyniku zmienności gradientu temperaturowego w sześcianie nagromadza się ciepło, przy czym ta część nagromadzonego
nym,
ciepła, która przekazywana jest wzdłuż kierunku osi x wynosi
2
dQx " dQx+dx =A *dz*d;y*3^2 *
3 f
dx . d T
Zaś całkowita ilość ciepła gromadzonego w sześcianie
<3Ą = A .dx.dy.dz /a-4 + + ^/dT
a x ay* a z*
Wskutek nagromadzania się ciepła, podnosi się temperatura sześcianu* Nagromadzone ciepło możemy wyrazić również zależnością
dQ = c.ćbc.dy.dz.^ . ~ .d^
Porównajmy obie wartości na ciepło nagromadzone w sześcianie, otrzymamy
A
* «c
9 t aT
p
Oznaczmy wyrażenie w nawiasie przez n t /nazywane operatorem Laplace*a/. Wtedy
Wyraz —~ oznacza się symbolem a i nazywa dyfuzyj -nością cieplną lub współczynnikiem przewodzenia temperatury. Ostatecznie wzór Fouriera na nieustalone przewodzenie ciepła przedstawia się następująco
Dyskusja wzoru. Równanie /23/ określa jak zmienia się temperatura ciała w czasie w zależności od gradientu tempe — raturowego w przestrzeni. Ciało tym szybciej przenosi temperaturę im większy jest współczynnik przewodzenia temperatury.
Znajdźmy wartość a dla p'hwTłT1'ł'Mm, żelaza, ołowiu
A aAl “ c . jf |
= O,164V27U0 = 0,3y2 |
^e = |
07TT7?7550 = 0,0512 |
*Bb = |
0,03Jll?'lJT320 = 0,0647 |
17