DSC00068 (45)

234

4. Gospodarka mineralna roślin

POBIERANIE

permeaza

siarczanowa

AKTYWACJA

adenylilotransferaza

siarczanowa

S0₄² (w podłożu)

^s--PPi

.1

APS

fosfoadenylilosulfataz REDUKCJA AMP

RSH

(lub OSH)

tiosiarczan reduktaza tiosiarczanowa

INKORPORACJA tiosiarczek

acetylotrsnstoraza

syntaza

cysternowa

sarynowa

O-acetyloseryna

-octan

seryna

Co A    acetyto CoA

cysteina

		0	0 1 • S
APS	ET-fosfosiarczan adenozyny	Adenina/0'^_ CH2--0 — P — 0-
RSH	nośnik z grupą tiolową	RH Hy| L 1-fH 0	1 3
6SH	zredukowany glutation		V/
Fdm	ferredoksyna utleniona	OH OH (AP8)
Pdred	fetredoksyna zredukowana
CoA	koenzym A

O'

Rys. 4.2. Asymilacja siarczanów i synteza cysteiny. (Wg: Leustek 1996. Physiol. Plant., 97: 411-419, zmodyfikowane)

Jednym z charakterystycznych objawów braku siarki, podobnie jak azotu, jest chloro-za liści. (tab. 4.5). Warto podkreślić, że chloroza jest najłatwiejszym do zaobserwowania objawem deficytu wielu pierwiastków. W przypadku deficytu siarki, stosunkowo mało ruchliwej, chloroza pojawia się jednak najpierw na liściach młodych, po czym stopniowo występuje na starszych, a w skrajnych przypadkach - wszystkie liście są chlorotyczne.

Fosfor

Fosfor jest pobierany zawsze w postaci utlenionej: JfePCb^- lub HPCU^2- i włącza się do bardzo różnorodnych związków (tab. 4.5), tworząc różne estry kwasu ortofosforowego. W komórce stale występuje pula fosforu nieorganicznego (Pi), zwana metaboliczną,

wykorzystywana w różnych reakcjach fosforylacji i syntezy ATP. W zwakuolizowanych komórkach roślin wyższych Pi gromadzi się w dużych ilościach w wakuoli. Podstawową rolą fosforu, oprócz jego występowania w wielu związkach o węzłowym znaczeniu (kwasy nukleinowe, fosfolipidy), jest udział w przemianach energetycznych oraz w regulacji aktywności enzymów, poprzez ich fos-forylację lub defosforylację (rozdz. 2.2, rozdz. 5.1.5). W komórkach roślinnych występuje ponadto pirofosforan (PPi), który jest nośnikiem energii, odgrywającym ważną rolę w metabolizmie cukrowców.

Fosfor jest więc makroelementem o kluczowej funkcji zarówno w katabolizmie, jak j i w anabolizmie. Odgrywa również rolę w mechanizmie transportu związków organicznych oraz jonów nieorganicznych przez błony komórkowe (rozdz. 2.1, 6.4).