DSC00059 (38)

4. Gospodarka mineralna roślin

W literaturze można spotkać kategoryczne opinie, że nitryfikacja jest korzystna dla roślin, zaś denitryfikacja niekorzystna. Ocena biologicznej korzyści procesów nitryfikacji i denitryfikacji nie jest jednak jednoznaczna. Działanie nitryfikatorów sprzyja retencji azotu w glebie, wiążą one bowiem lotny amoniak, który jest wydzielany w procesie mineralizacji, do azotanu, łatwo pobieranego przez rośliny. Z drugiej strony nitryfikację uważa się za ważną przyczynę zanieczyszczenia wód gruntowych azotanami. Co więcej, okazało się także, że jest ona (a nie denitryfikacja!) głównym źródłem N2O emitowanego do atmosfery. Tlenek ten tworzy się jako produkt uboczny, na skutek niekompletnego utlenienia amoniaku. W atmosferze ulega on dalszemu utlenieniu do NO i NO2 w reakcjach fotochemicznych, a te

dwa tlenki niszczą ochronną warstwę ozonu. Denitryfikatory usuwają z gleby azotany, co jest w sposób oczywisty niekorzystne dla roślin. Z drugiej jednak strony, w skali globalnej ich działalność zapobiega nadmiernemu gromadzeniu się azotu w oceanach.

Literatura

Cohn J., Bradley D., Stacey G., 1998. Legume nodule organogenesis. Trends in Plant Sci., 3(3): 105 -110.

Crawford N.M., Glass D.M., 1998. Molecular and physiological aspects of nitrate uptake in plants. Trends in Plant Sci., 3(10): 389-395.

Jakubowska A., Kowalczyk S., 1998. Biochemiczne i molekularne podstawy symbiotycznych oddziaływań bakterii i roślin. Post. Bioch., 44(1) 72-82.

Reda M., Kłobus G., Buczek J., 2000. Budowa i sposoby regulacji reduktazy azotanowej. Post. Bioch., 46(1) 99-106.