wato powstanie pojęcia .zarządzanie w kryzysie" lub .zarządzanie kryzysem" (angielskie „crisis management'. niemieckie „Kriesenmanagement").
Poniżej podajemy ogólne wskazania dotyczące zarządzania w sytuacjach kryzysowych sformułowane w dużym stopniu przez B. Wawrzyniaka *.
1. Zdynamizować działalność przedsiębiorstwa w zakresie zdobywania informacji z otoczenia. Chodzi o zmniejszenie niepewności w gospodarowaniu, a tym samym ryzyka działalności. Najbardziej cenne są informacje dotyczące przyszłości. Niekorzystny jest niedobór tych informacji, jak również ich nadmiar i rozproszenie. Sytuacja taka wymaga filtracji i kondensacji uzyskiwanych informacji.
2. Zweryfikować strategię przedsiębiorstwa i udoskonalić procedury jej budowy. Nowa strategia powinna być uzależniona od źródła kryzysu, który dotknął przedsiębiorstwo. Jeżeli kryzys jest wynikiem tego, że przedsiębiorstwo znalazło się w sektorze schyłkowym, to właściwa będzie strategia odwrotu, która może mieć kilka odmian, np. strategia niszy, polegająca na wyszukaniu takiej części sektora schyłkowego, w którym spadek popytu będzie najwolniejszy, lub strategia wycofania się. kiedy przedsiębiorstwo całkowicie przenosi swoje zasoby do innego, bardziej rozwojowego sektora. Aby nie dopu-śrićdo dużych strat, wycofanie to powinno być przeprowadzone najszybciej, jak to jest możliwe10.
3. Przyspieszyć reagowanie przedsiębiorstwa na zmiany w otoczeniu. Chodzi o szybkie przystosowanie do zmian w otoczeniu swoich zasobów wewnętrznych, w tym zatrudnienia, oraz o zwiększenie wpływania przedsiębiorstwa na otoczenie (np. przez odpowiednią reklamę) nieraz wręcz o kreowanie tego otoczenia.
4. Usprawnić procesy decyzyjne, tym bardziej, że w kryzysie występują w przedsiębiorstwie trudne sytuacje decyzyjne, kiedy to bardzo łatwo o popełnienie błędu. Znaczenie racjonalnych decyzji jest tu niepordwnalnie ważniejsze niż w sytuacjach „normalnych”. „Niewłaściwa decyzja w sytuacji kry-tpowej ogranicza już i tak uszczuplony potencjał przedsiębiorstwa i może
„ jf* Wawrzyniak, Zarządzani* w kryzysu ...
odwrotu bliżej charakteryzują: K. R. Harrigan. M. E. Porter. End-game Stratega Indushia, ,Harvard Business Revlew" 1985,July-August oraz Z. Pierścionek, i ^rmy a polityko przemysłowa. Fundacja Naukowa Taylora. Warszawa 1995,
u » Jeżak, Zarządzanie przedsiębiorstwem... s. 125-126.