ły" (wewnątrz tego, co nwuniknkme, tj, atajoms* tyczne) powinna wykryć analiza, która bada kom* pozycję powicia. Nie zamierzam tu Jako argumentu utyć różnych gatunków powieści indyeyjnych czy antynarracyjnych i anarracyjnych. Pozostając przy powieściach funkcyjnych (w których formuła aksjomatyczna bardziej „się narzuca"), badam bez trudności skonstatuje, ta powieść jut zawsze (wt wszystkich wersjach swojej struktury: od struktu-ry-typu do struktury jednostkowej) tkanką o wiele bardzie) skomplikowaną nil system schematów de-(łukowanych i aksjomatu powieściowego (właściwie antropologicznego). Dlatego jednak należy szukać rozwiązania w (operatywnej) ayntasie Ogólnej aksjomatyki powieści i systemu struktur powieściowych, tj.w badaniu, które winno pokazać, jak ogólny aksjomat kompozycji (tj. aksjomat wolności) realizuje rią w katdaj poszczególnej strukturze (od stniktu-ry-gaiunku poprzez strukturą-model do struktur konkretnych). Kompozycja wyraża sią więc jako ratUzaeja ogólnej aksjomatyki w temporalnośd fabulacyjnej. tj. w Unii wydarzeń, która zmienia się zależnie od struktury powieści.
Nu tuta) interesuje, jak realizuje tlę formuła aksjomalyczna w strukturze powieści o narracji Ii-nearno-powTOtnej. Ale zanim wyjaśnimy ten podstawowy schemat powieści kryminalnej, musimy zaproponować ogólny schemat kompozycji powieści, który będzie syntezą aksjomatu powieściowego l najbardziej ogólnaJ struktury powieściowej -struktury — genre‘u. Inaemjmówiąc.chodzi o syntezę aksjomatu powieściowego i najbardziej ogólnej temporalnośd fabuły.
Projekcji ludzka w każdym czub -1 więc i w najbardziej nieokreślonym, jakim jest czas powieściowej struktury-genre'u (ogólny ozu powieściowy, t j. czas, który nie jest jeszcze upośrefei-oony przez żadną specjalną kategorią, Iw oma-ca czyste następstwo)—rozpada się os pewne elementy składowe. To elementy, przez które urzeczywistnia się określona transcendencja powieści (projckcja/konflikt). nazywam jednostkami kompozycji. Jednostki są samodzielne w tym samym stopniu co punkty na prostej: wynikają i ca-Md i w tej całości są awarie. Mogą być wyśąomi i całości i obserwowane jako osobne całości. Jeżeli jednak wyłączając je przerywany (eh więź i całością podstawową, wówczas stają dę one martwe 1 nic juz nie macią dk żyw?J tkanki kompo-zycyjneJ Wszystko w kompozycji (jakżejksłwiek) powieści pozostaje pod znakiem lojalności. Wobec tego dwie pierwsae tezy wsMdhmta-lenia'ogólnego schematu kompozyty jiego powieści brzmią: kompozycja jest totalnością, której, części aą totalnościaal względnymi..
Totalność podstawową (tę, od której ntóy wszystko w danej kompozycji) wzywam totalnością kompozycyjną. Jeetfcat/tyMawsr*