~.£an ustawodawczy mógł pozostawić jednostkom wybór stosowanej metody, określając dwie dopuszczalne formy rachunku przepływów pieniężnych. Jednak analizując doświadczenia innych krajów nie wydaje się to uzasadnione, bo prawdopodobnie i tak większość podmiotów gospodarczych zdecydowałaby się na wybór metody pośredniej, z uwagi na problemy, o których wspomniano wcześniej. Z pewnością jednak, rozwiązaniem docelowym powinna być metoda bezpośrednia.
Wybór metody pozostaje problemem kontrowersyjnym nie tylko z punktu widzenia obligatoryjności konkretnego rozwiązania. Można również zadać pytania szczegółowe, np. dlaczego banki mają sporządzać sprawozdanie z przepływu środków pieniężnych metodą pośrednią, jeśli w większości standardów zachodnich, dla instytucji finansowych (a więc również dla banku) proponuje się metodę bezpośrednią?
Jednak problemy te, jak również wiele innych, związanych z ujęciem i sposobem wprowadzenia do prawodawstwa polskiego obowiązku sporządzania sprawozdania z przepływu środków pieniężnych, nie stanowią podstawowego celu opracowania, a więc zostały w nim potraktowane marginesowo.
ROZDZIAŁ 2.
PODSTAWOWE ZASADY SPORZĄDZANIA . ZAWARTOŚĆ MERYTORYCZNA POSZCZEGÓLNYCH POZYCJI SPRAWOZDANIA Z PRZEPŁYWU ŚRODKÓW PIENIĘŻNYCH
Sprawozdanie z przepływu środków pieniężnych obowiązuje, jak już wcześniej wspomniano, od roku 1995. W związku z faktem, że w ustawie o rachunkowości przedstawiono jedynie wzory, według których sprawozdanie to powinny przygotować poszczególne grupy podmiotów gospodarczych, powstała potrzeba uściślenia zawartości merytorycznej poszczególnych pozycji sprawozdania. Ministerstwo Finansów wydało | tym celu odpowiednie wytyczne4*, ukazał się również szereg opracowań na ten temat1 2*. Ponieważ znajomość, choćby w ogólnych zarysach, charakteru i zawartości merytorycznej poszczególnych pozycji sprawozdania, jest niezmiernie ważna nie tylko dla księgowych, ale również w momencie dokonywania analiz i interpretacji, poniżej przedstawiono skrótowo ogólne zarysy zasad sporządzania sprawozdania z przepływu
Wytyczne Ministerstwa Finansów w sprawie sporządzania sprawozdania z przepływu środków pieniężnych, Dz. Urz. Min. Fin. nr 20 z 1994r.;
Warto tu wspomnieć choćby kilka tytułów: M. Rzepnikowska, E. Śnieżek, Przepływy środków pieniężnych - poradnik w zakresie metodologii i techniki sporządzania sprawozdania, FRRwP, Warszawa 1995, wspominane wcześniej opracowanie M. Gottlieba i W. lewczyóskiego - patrz odnośnik nr 3 w poprzednim rozdziale, T. Waśniewski, P Skoczylas, Cash flow w przedsiębiorstwie - ustalanie i analiza, FRRwP, Warszawa 1995, E. Eljasiak, W. Parteka, Przepływy gotówkowe - ustalanie, analiza, planowanie, zarządzanie, ODDK, Gdańsk 1996. Bogaty wykaz literatury w tym zakresie (choć z pewnością niepełny) Czytelnik może znaleźć w bibliograf! - na końcu książki;