DSC00331 (9)

folu. Natomiast sprzeczne są wyniki badań oceniających długotrwałość osób znieczulanych desfluranem na oddziale pooperacyjnym. Starsi pacjenc'°^^tl1 czulani desfluranem szybciej wracają na macierzyste oddziały, lecz pojawiły _s niesienia o występowaniu w tej grupie chorych incydentów delirium', co zmus?^⁰' dłuższego pozostawiania ich pod ścisłą obserwacją.    ^2a do

Indukcja znieczulenia. Indukcję znieczulenia u osób dorosłych należy p_OD dzić małą dawką opioidów, a następnie podać przez maskę twarzową desflu ^C' w stężeniu 3%. Stężenie desfluranu w mieszaninie oddechowej należy zwieks^ o 0.5-1.0% co 2-3 oddechy. Stężenie desfluranu wynoszące 4—11% wywol^ w ciągu 2-4 min znieczulenie chirurgiczne. Większe stężenia, sięgające 15% _sł^^e sowano jedynie podczas badań klinicznych. Duże stężenia desfluranu mogą wywo lywać działania niepożądane w zakresie układu oddechowego. Indukcja wziewn desfluranem nie jest polecana u dzieci z powodu częstego występowania kurczu głośni, kaszlu, nadmiernego wydzielania w drogach oddechowych.

Podtrzymywanie znieczulenia. Chirurgiczny poziom znieczulenia można zapewnić. podając desfluran w stężeniach 2—6% w mieszaninie tlenu z podtlenkiem azotu lub 2,5-S,5% w mieszaninie powietrza z tlenem. U dzieci, niezależnie od składu mieszaniny oddechowej, podaje się desfluran w stężeniu 5,2—10%. Jeżeli stosowane są duże stężenia desfluranu, np. 15% w mieszaninie tlenu z podtlenkiem azotu lub powietrzem, należy upewnić się, że stężenie tlenu nie jest mniejsze niż 25%.

Wyniki badań ekonomicznych, które dotyczą użycia desfluranu, nie są jednoznaczne, lecz koszty znieczulenia desfluranem przy niskim dopływie świeżych gazów są porównywalne z kosztami znieczulenia innymi anestetykami.

Wpływ na układ krążenia. Wpływ desfluranu na układ krążenia wynika zarówno z jego oddziaływania bezpośredniego na serce, jak również pośredniego przez układ wspólczulny.

Bezpośredni wpływ desfluranu na układ krążenia jest uderzająco podobny do wywieranego przez izofluran. W badaniach na zwierzętach desfluran wywołuje zależne od wielkości dawki upośledzenie kurczliwości mięśnia sercowego, w konsekwencji zmniejszenie jego objętości wyrzutowej oraz ciśnienia tętniczego krwi przy równoczesnym przyspieszeniu czynności serca, którego natężenie jest niezależne od stężenia desfluranu. Desfluran w mniejszym stopniu niż izofluran lub halotan upośledza kurczliwość serca, lecz może wywoływać 20% zmniejszenie przepływu krwi w naczyniach wieńcowych w mechanizmie „podkradania”. Desfluran stosowany w małych stężeniach nie zaburza perfuzji wątroby, jelit i mięśni szkieletowych, natomiast w stężeniach większych niż 1 MAC wyraźnie redukuje przepływ krwi przez wątrobę oraz prowadzi do pogorszenia utlenowania trzewi. Desfluran, w podobnym stopniu jak izofluran sprzyja występowaniu zaburzeń rytmu serca wywołanych podaniem adrenaliny. Mimo powyższych zastrzeżeń, desfluran jest bezpiecznie stosowany u chorych poddawanych operacji pomosto-wania naczyń wieńcowych, jakkolwiek jego stosowanie nie skraca pobytu pacjentów na oddziale pooperacyjnym.

Zespól zaburzeń świadomości, któremu towarzyszą iluzje, omamy wzrokowe, słuchowe, dotykowe oraz lęk i pobudzenie psychomotoryczne.

ran wywołuje przejściowe pobudzenie układu współczulnego. Mecha-awczy zjawiska nie jest do końca wyjaśniony, lecz prawdopodobnie jest re-,,izfl^,sP^r‘ stymulacji szybko adaptujących się receptorów płucnych z następową mikową aktywacją układu współczulnego. Desfluran - w przeciwieństwie do anu - prowadzi do pobudzenia beta-adrcnergicznego, czemu towarzyszy jzofl^u ‘_e ^jększenie stężeń adrenaliny i noradrenaliny w surowicy krwi, podwyż-ciśnienia tętniczego i przyspieszenie czynności serca. Dodatkowo obserwu-^ zwiększenie stężenia reniny w osoczu. Stopień pobudzenia układu wspót-jc _zaieży zarówno od stężenia desfluranu (większego niż 1,25 MAC), jak ^C‘ H szybkości- z jaką stężenie tego anestetyku zwiększa się. i Czynione są próby zapobiegania aktywacji przez desfluran układu wspólczulne-Stymulacji współczulnej nie zapobiega przeztchawicze podawanie Iidokainy i⁰' (,i₀kada nerwów krtaniowych, gdyż receptoty powodujące stymulację znajdują °.^r zarówno w tchawicy, jak i w oskrzelach. Natomiast klonidyna, fentanyl, propofol •esmolol łagodzą współczulną odpowiedź, podczas gdy etomidat i deksmetomidy-' _{a s}ą nieskuteczne.

' Wpływ na układ nerwowy. Desfluran zmniejsza opór naczyń mózgu i powoduje podwyższenie ciśnienia śródczaszkowego. Po przekroczeniu stężenia 1,5 MAC za-jjika autoregulacja naczyń mózgowych, podobnie jak w przypadku izofluranu. Anestetyczne stężenia desfluranu i izofluranu wykazują zależne od dawki zmniejszenie aktywności elektrycznej mózgu. Żaden z nich nie usposabia do aktywności drgawkowej. Desfluran w stężeniu do 1 MAC nie wygasza somatosensorycznych potencjałów wywołanych. Desfluran wywołuje silniejszą niż izofluran depresję ośrodka oddechowego (osłabienie reakcji wentylacyjnej na CO2). Rozszerzenie źrenic, które jest wynikim pobudzenia układu współczulnego, może być ograniczone przez wcześniejsze podanie fentanylu (lecz nie późniejsze).

Wpływ na wątrobę i nerki. W świetle dostępnych danych desfluran nie uszkadza wątroby. Brak hepatotoksyczności jest rezultatem minimalnej biodegradacji desfluranu, a także niewielkiego wpływu na objętość wyrzutową serca i przepływ krwi tętniczej w wątrobie. Nie wykazano również, aby desfluran uszkadzał nerki. Zarówno badania kliniczne, jak i badania histologiczne prowadzone na zwierzętach nie wykazały zaburzeń funkcji nerek po zanieczuleniu desfluranem.

Wpływ na złącze nerwowo-mięśniowe. Desfluran wywołuje relaksację mięśni szkieletowych proporcjonalną do zastosowanej dawki, o natężeniu porównywalnym z działaniem izofluranu, a także nasila działanie środków blokujących przewodnictwo mięśniowo-nerwowe przez niedepolaiyzację, lecz słabiej niż izofluran.

Sewofluran

Właściwości fizykochemiczne. Sewofluran jest eterem metylo-izopropylowym [CH₂F - O - CH(CF₃)₂], opracowanym w 1970 roku przez Baxter-Travenal.

W połowie lat osiemdziesiątych XX wieku wprowadzono go do prób klinicznych, w 1990 roku został wprowadzony do stosowania klinicznego w Japonii i od 1995 roku w USA i innych krajach.

Sewofluran jest przejrzystym, niepalnym płynem o obojętnym zapachu. Jest stabilny i w temperaturze pokojowej może być przechowywany w oryginalnym

133