DSC00401 (4)

Bardzo ciekawym i słusznym podejściem jest wybór darmowego oprogramowania do realizacji postawionego zadania oraz udowodnienie uzyskanym efektem końcowym, że takie aplikacje są użyteczne i w pewnych rozwiązaniach wystarczające. Uważam, że stosowaną metodykę można będzie wykorzystać do budowy innych podobnych systemów. Dodatkowo można się było pokusić o wektoryzację danych graficznych i budowę bliźniaczego modelu wektorowego. Porównanie dwóch rozwiązać pozwoliłoby w pełni ocenić możliwości systemów. W pracy powołano się na odpowiednie źródła literaturowe.

Treść pracy jest zgodna z tematem i zrealizowana z wydanymi zadaniami. Została napisana zgodnie z wymogami dokumentu „Układ pracy dyplomowej” zamieszczonego na stronie internetowej WIG. W pracy zauważano nieliczne mankamenty edycyjne. Uważam, że schematy takie jak na rys. 1.8, 1.18, 3.23 mogłoby być narysowane bez problemu przez dy-plomantkę a nie kopiowane. Analiza dokładności przedstawiona w rozdziale 3.7 wykonana poprawnie jednak wyniki tych analiz czasami nie mają zapisanych jednostek, a dokładność zapisu ostatecznych wyników błędów przekracza przyjętą w rachunku wyrównawczym maksymalną liczbę cyfr znaczących. Stosując prawo przenoszenia się błędów Gaussa wzór (3.3) należy najpierw wyprowadzić funkcję zależności poszukiwanej wielkości od obserwacji, a następnie wyliczyć błąd tej funkcji.

Podsumowując realizacja podjętego tematu wymagała od dyplomantki dużego zaangażowania i wkładu własnego. Wysoki stopień jego trudności związany był z koniecznością uruchomienia i udostępnienia do działania operacyjnego aplikacji. Podnosi to ostateczną wartość pracy. Uważam, że z wykonania zadań dyplomant wywiązał się dobrze, postawiony cel został osiągnięty. Praca spełnia wymogi stawiane magisterskiej pracy dyplomowej.

Pracę oceniam na dobry plus.