Krotki podziałowe powinny być wykonane w kierunku prostopadłym do osi próbki, w »po»ćb| nicpowodujący uszkodzenia powierzchni pomiarowej badanej próbki
Definicje wMkuiet mechanicznych, które należy wyznaczyć w próbie rozciągania formułuje się następująco:
Wytrzymałość na rozciąganie l(m jest to naprężenie odpowiadające największej nie. uzyskanej w czasie próby rozciągania, odniesionej do przekroju początkowego próbki Określa się ją wzorem
R.=^r tMPa] [4j
gdzie. największa siła uzyskana w czasie próby, odczytana na siłomierzu maszyny wytrzymałościowej [MN],
So - połę powierzchni przekroju pierwotnego próbki [m2].
Naprężenie rozrywające jest to naprężenie rzeczywiste występujące w przekroje poprzecznym próbki, w miejscu przewężenia bezpośrednio przed zerwaniem, obliczone z ilorazu siły rozerwania i najmniejszego pola przekroju poprzecznego próbki po zerwaniu
K=y- [MPa] [SJ
gdzie F, - siła jaka działała na próbkę w chwili zerwania[MN],
Su - pole przekroju poprzecznego próbki w miejscu rozerwania [m2].
Dla próbek o przekroju prostokątnym pole przekroju poprzecznego należy wyznaczyć jako iloczyn największej szerokości bu i najmniejszej wysokości h, próbki w miejscu zerwania
Wyraźna granica plastyczności /ć, jest to naprężenie, po osiągnięciu którego następuje wyraźny wzrost wydłużenia rozciąganej próbki bez wzrostu lub nawet przy spadku obciążenia Określana jest wzorem
gdzie: F, - mU obciążająca odpowiadająca wyraźnej granity plastyczności.
fUoróźaiamy siwa pojęcia granicy plastyczności (rys. 4):
HBfihwi gyanica plastyczności /ł,# jest to naprężenie rozciągające w momencie HBiBNeyfluźęma, od którego wysnuje krótkotrwały spadek siły.