i aktywnych przedstawicieli lewicy emigracyjnej Pnwsttftó 1 w tym czasie kilka organów, za pośrednictwem których 'Iowa. 1 rzystwo wypowiadało swe poglądy. W pracach pubłicystyągą | nych Darasz brał czynny udział, był redaktorem ,,l)Mnukr«U Polskiego" w latach 184 1 - 11)4(1, opracował pięć artykułów hi-storycznych dla „Pisma T. O. 1'.", artykuł naczelny dla II to-mu ..Noworoczni k a Domok rii I ycz.negn1napUaił reasutncją trzech kwestii omawianych w ,,Okólnikach", Osrasz także wspólnie z lleltmanem redagował w lalach 11188 ■ .'19 ..Przegląd Dziejów Polski" ile poza fym liupiatii artykułów w „Demokracie Polskim", trudno stwierdzić wolą c Istniejącego zwyczaju niepodplsywania prac zamieszczanych w tym organie. Stanisław Worcell w swej przemowie na pogrzebie i Jarasz* stwierdził. iz ..wielka część artykułów * Demokraty*, silnych zawsze jasnym, ścisłym i nieubłaganym rozumowaniem", wyszła spod piorą Darasza.
Vt listopadzie 184(i roku Darasz wraz z całą Centralizacją osiedlił się w Wersalu; wrażenia z nowego miejsca pobytu opisuje w drugim liście.
Po objęciu w roku 1841 redakcji ..Demokraty Polskiego" przybyło Daraszowi wiele nowej i odpowiedzialnej pracy Prowadził rachunkowość, doglądał drukarni, pisał artykuły. Pismu temu nadał piętno organu wybitnie bojowego, występował ostro przeciw odchyleniom od ideologii demokratycznej, zwalczał wrogie Towarzystwu Zjednoczenie i monarchistów, piętnował arystokrację, wady staroszlacheckie, zgubny wpływ jezuitów. Artykuły o charakterze społecznym podejmowały sprawę polepszenia bytu chłopa, przedstawiały jego nędzę i ucisk; pismo interesowało się także położeniem robotników we Francji i w innych krajach, podkreślając ciężką sytuację mas uciskanych różnych narodów.
Darasz ni* zasklepił się w redakcji ..Demokraty"; mimo wystąpienia z Centralizacji, interesował się dalej jej pracami i służył radą Towarzystwo Demokratyczne Polskie ubrawszy się i < .,jmi w< wriętrznoorgurli żacyj n v m i skalowało wysil-ki a* pra< * przygotowujące wybuch powstania w Polsce Aby