DSC00843

cztfśnic tematyczną osnowę utworu, op. Julio , Adolf czyli nadzwyczajna miłość dwojga kochanków nad brzegami Dniestru)-, ukazaniu emocjonalnej więzi mię. dzy tymi postaciami służył bieg wydarzeń.

W zakresie konstrukcji bohaterów powieściowych preferowana była motywacja psychologiczna W ramach statycznej, wyznaczonej określoną sytuacją (op. społeczną, emocjonalną) koncepcji osobowości. Budowa narracji oparta była na zasadzie narratora konkretnego, pierwszoosobowego, uczestniczącego w wydarzeniach fabularnych. Formy podawcze narracji odznaczały się tendencją do konkretyzacji opowiadania i opisu oraz wykorzystywania dialogu jako środka konstrukcji dramatycznych sytuacji. Inwencja Językowo-styli-styczna szła w kierunku wypracowywania form leksykalnych i składniowych, służących zarówno analizie psychologicznej, jak i kształtowaniu obrazu epickiego o znacznej wyrazistości i walorach poznawczych. Mimo odwoływania się do wzorców retorycznych — szczególnie w narracji epistolarnej typu liryczno-eks-kiamacyjnego — twórczość taka prowadziła do przekraczania barier dzielących trzy style retoryczne i powolnego budowania nowych podstaw świadomości językowej, tak ważnych z punktu widzenia dalszego rozwoju polskiej prozy ***.

Powieści sentymentalnej towarzyszyły w tym zakresie analogiczne doświadczania innych gatunków prozatorskich. przede wszystkim zaś pamiętnikarstwa i pewnych typów prozy publicystycznej i filozoficznej. Szczególną rolę spełniły tu pamiętniki Karpińskiego, których autor realizował — podobnie jak w prozie powieściowej — zadania prezentacji osobowości człowieka czułego. W piśmiennictwie publicystycznym głównie Stanisław Staszic w dziełach takich jak Przestrogi dkt Polaki czy Ród ludzki •» cele perswazyjne

1?. Cfc Inni, Di U«ff^ tfu**)* $> Steta* poUfci

1    i>w»» aiKiwyi^ fwan im