DSC01095 (5)

3*» wmuatiHBcmwcmfg

Pkujmlugę onz Komisja zostały zobowiązane do podejmowania inicjatyw UBnt-iitijąryd uzyskanie takiej większości \ Rozwiązane przyjęte «r Inanainir byk. podobać do kompromisu luksemburskiego w tym setnie, iż istotę obu tych decyzji stanowi konserwatywne utrzymanie dawnego sposobu przyjmowania decyzje w 1966 r. jednomyślności, a w 1994 r. dawnej sity grupy blokującej decyzje w głosowaniu większością kwalifikowaną (23 glosy).

W traktacie nicejskim wprowadzono bardzo istotne zmiany we wspólnotowym systemie podejmowania decyzji^{1 2}**. Przede wszystkim na nowo przydzielono liczbę głosów każdemu z 27 państw oraz przyjęto zasady zachowań w okresie przejściowym, gdy poszerzenie nic będzie jeszcze pełne. Ostateczny podział głosów jest następujący: utrzymano zróżnicowanie na państwa duże (27-29 głosów), średnic (10-14 głosów) oraz małe (3-7 głosów). Do państw dużych, poza pięcioma dotychczasowymi. zaliczono Polskę i przyznano jej 27 głosów. W drugiej grupie znalazło się 10 państw . a w grupie państw małych - 11 państw¹²⁰.

Już od 1 stycznia 2005 r. dotychczasowe państwa członkowskie korzystać będą z nowego przydziału głosów, niezależnie od dokonanej głębokości poszerzenia, a akty Rady przyjmowane będą z uwzględnieniem trzech większości¹²¹:

1)    głosów 170/237.

2)    połowy liczby państw, jeżeli inicjatywa wyszła od Komisji lub dwóch trzecich liczby państw w innych wypadkach oraz

3)    liczby ludności: za wnioskiem paść mają głosy reprezentantów co najmniej 62% ludności Unii, jeśli jakieś państwo zażąda weryfikacji demograficznej¹²².

W miarę poszerzania liczba głosów możliwych do oddania będzie rosła, a więc progi pierwszej większości stopniowo będą zmieniane. Po pełnym poszerzeniu

rrw nTrrwriwirriii a»wni umii

rozyeję wyniesie 91 gtosó*¹ . Tym Mmrm akty współwoicwc potrójną większością:

I»głosów 255/345,

2)    połowy liczby państw, jcZełi inićjatyws wyszła od Koańp M> dwie* napach liczby państw w innych wypadkach oraz

3)    liczby ludności: za wnioskiem paść mają głosy reprezentantów <p najmniej 62% ludności Unii, jeśli jakieś państwo zażąda weryfikacji demograficznej W Unii jest blisko 500 milionów mieszkańców, państwa dyspoMg^jMflHMH nami obywateli będą więc mogły zablokować projekt aktu. Na przykład Polska

i Niemcy posiadają łącznie około 120 milionów obywateli.

Po pełnym poszerzeniu możliwe stan.) się koalicje błotag|KfNra^^H cieUkich (115 głosów), środkowoeuropejskich t101 bez Słowenii), śińdricutth morskich (104), bałtyckich (95) czy słabiej rozwiniętych państw kohezyjnych

(J45r*.

Trzeci sposób podejmowania decyzji w Radzie ma klasyczny charakter międzypaństwowy i nadal jest stosowany bardzo często. Polega on na przyjmowaniu aktów w glosowaniu jednomyślnym, co oznacza, iZ każde z. państw cdonkowridA posiada prawo weta w stosunku do projektu aktu wspólnotowego Weto Luksemburga, zamieszkanego przez 400 tysięcy ludzi jest tak samo ważne jak weto Rl-N (80 milionów obywateli). W praktyce mule państwu nic stosowały jednak prawa weta, nawet w czasie ścisłego obowiązywania kompromisu luksemburskiego Tym samym przyjęcie zasady glosowania większościowego snowodowalo tylkoSffij tyczną utratę prawa, które i lak nie było wykorzystywane¹¹'.

W wypadku stosowaniu takiego systemu glosowania procesy integracyjne MO* gą postąpić na tyle daleko, na ile pozwala na to państwo najmniej je popierające. Następuje więc jakby równanie do najniższego wspólnego mianownika. Tcukliil zastrzega ten sposób podejmowania decyzji dla wszystkich spraw najważniejszych. Jednak w każdym kolejnym traktacie liczba spraw, w których wymagana jest t«l Domyślność, staje się coraz mniejsza, co świadczy o narastaniu tendencji integracyjnej. Po traktacie amsterdamskim jednomyślność jest nadal wymagana w 72 ^{3 4}

1

^1,7 The loanina Compromise (19941, (w:] llncyes-Rcnshaw. Wollacc, Appendix III. s. 313 ^lls Dcclarmion (No 20) on the cnlargcmeni of tlić Europcan Union. Tremy of Nicc umendmt ihc Tremy on Europcan Union, ihe ircmics establishing the Europcan Communilies and certain related octs. OJ C 80/01. s. 80-84.

Są to: Rumunia (14 głosów), Holandia (13). Grecja. Czechy. Belgia. Węgry oraz Portugalia (po 12). Szwecja. Bułgaria i Austria (po 10).

Są to: Słowacja. Dania. Finlandia. Irlandia oraz I jtwa (po 7 głosów). Łotwa, Słowenia. Estonia. Cypr, Luksemburg (po 4) oraz Malta <3i.

2

Protocol on the cnlargcment of the Europcan Union. Tremy of Nicc amending the Trcaty on Europcan Union, the ucaties establishing the Europcan Communitics and certain rclmed acts. OJ C $0/0!, *. 49-50.

Takie rozwiązanie proponowano już w pracach przygotowawczych do konferencji amsterdamskiej. Zob Intergowmmcntal Conference 1996. Commisyion npinion: Reinforcing pollnral unian and prtparing for mlargrmeni. Brussels-Luxcmbourg 1996. s. 19-21: Rejlcclian Gnrup't Report. |»:1 Winter. Annex. s. 505. Przeciwstawiały mu się jednak państwa mniejsze, takie jak Grecja. Dąży ty one do pogłębiania współpracy mniejszych państw, aby uniemożliwić ..powstanie me-formalnego dyrektoriatu dużych państw członkowskich". ..K.-ithimcrini". March 17. 1999. Natomiast P. VerLorcn vnn I hetnaat określił taką formulę glosowania jako rozwiązanie najbardziej przejrzyste, proste oraz eleganckie. Pozwoli ono bowiem na harmonijne połączenie zasady suwerennej róumoto państw z zasadą suwerenności narodów, która jest im zagwarantowana w konstytucjach państ* członkowskich. 2ob. P. VoUitn von Themam. The Imemal Powers oj the Commanity and Ar Union, (w:| Reforming the Tremy on Ruropean Union: the Legał Debatę, s. 262.

3

^la Declaralion (No 21) on tlić quatilicd mjfuniy thrcshold Md IM osunbw of wMfcś toj a lilock-ing majorily in an colurged Union. Trcaty of Nicc unendiny lite Trctlly on EutdpMO Union, UWt utatics euabtUhing the Europcan Communilies and cerurn rclMcd nc?«.Ol C SWOI,» 8}

^lw Zub. Szczyt Unii Europejskiej w Nicei reforma imlyluc/orudiui, reforma inutnu■jatnine

4

analiza wyników. |w;| Konferencja Międzyrządowa Unii Europejskiej w sprawie reformy Inuyle-cjonalwj (grudzień 2000). „Monitor Integracji Europejskiej^-! 2(101. nr >6. jj SI -52. Zupno no tcowi Konferencji Międzyrządowej UE lIGC 2000) w sprincie reformy OutyUefOnaillej. proponowane rozwiązania i ich możliwe konsekwencje dla unijnego porządki IrtUfiatjimplMl) w frrnfri/iK rozszerzenia. |w:J Konferencja Międzyrządowa Unii Europejskiej w rpnmtf irformy kuyuicfomilntj (grudzień 2000), „Monitor Integracji Europcjsktej” 2001, m s.

¹⁰ Zob. ucr/ej S. Von Doscodrodc, Urnmari ■ The Trstini <4a Unitom Moniu, (U | Adbpt-■flf to the Europcan Inlegrullan. t bS.