DSC01293 (9)

niepewności, czy wolna wola została nam dana do dobrego, skoro możemy przez nią grzeszyć, wynika także druga niepewność: czy dobrze postąpiono, dając nam wolną wolę. Jeżeli nie jesteśmy pewni, czy udzielono nam jej w tym celu, żebyśmy czynili dobrze, to również nie jest pewne, że należało jej udzielić. Wskutek tego nie możemy także mieć pewności, czy dał ją Bóg. Jeśli bowiem kwestionujemy stosowność tego daru, musimy kwestionować także jego pochodzenie od Boga, ponieważ nie wolno przypuszczać, że Bóg darował coś niestosownego.

A. Ale masz przynajmniej pewność, że Bóg istnieje?

E. I ta pewność pochodzi z wiary, a nie z przemyślenia.

A. A więc przypuśćmy, że któryś z tych, o których napisano: „Powiedział... w sercu swoim: nie masz Boga**¹, powie w ten sposób do ciebie i nie zechce przejąć się twoją wiarą, lecz będzie chciał sprawdzić, czy to, w co wierzysz, jest prawdą. Czy zostawisz tego człowieka, czy też uznasz za swój obowiązek przekonać go w jakiś sposób o tym, czego jesteś pewny, zwłaszcza jeżeli nie będzie uparcie oponował, lecz okaże gorliwość i chęć poznania?

E. Ostatnia twoja uwaga wystarcza, aby mi nasunąć właściwą odpowiedź. Z pewnością, choćby był nie wiem jak nierozsądny, przyzna mi, że ż podstępnym i upartym nie można dyskutować na żaden temat, a zwłaszcza w sprawie tak ważnej. Wobec tego pierwszy będzie mnie prosił, żebym mu wierzył, że pyta w uczciwym zamiarze i że w stosunku do tego zagadnienia nie kieruje nim żaden ukryty podstęp ani upór. Wtedy mu udowodnię — a to, jak sądzę, potrafi kto bądź — że sprawiedliwość domaga się, żeby uwierzył w istnienie Boga opierając się na dziełach tych wielkich ludzi, którzy na piśmie pozostawili świadectwo o swoim współżyciu z Synem Bożym. Tym bardziej, że sam chce, żeby w najtajniejszych sprawach jego duszy, znanych jemu samemu, dawał mu wiarę drugi człowiek, nie mający możności poznania ich. Otóż tamci stwierdzili na piśmie, że oglądali zdarzenia, które mogły zajść tylko w tym wypadku, jeżeli istnieje Bóg. I zbyt naiwny będzie człowiek, który ganiąc mnie za to, że wierzę ich świadectwu, będzie równocześnie domagał się wiary dla

l U ¹ Pa. M, i