Z mechanicznej stabilizacji kręgosłupa korzystamy w tych przypadkach} niewydolność struktur podpórczych lub układu motorycznego nie zć kontroli ustawienia kręgosłupa. Polega ona na pośrednim podparciu oraz ograniczeniu jego ruchów w płaszczyźnie:
• strzałkowej (zginanie, prostowanie)
I- płaszczyźnie czołowej (pochylanie się na boki)
- poziomej (ruchy skrętne tułowia).
Dotyczy to głównie odcinków szyjnego i lędźwiowego, wykazujących najwięł I ruchomości. W zaopatrzeniu ortotycznym tułowia odciążenie struktur szkieł ; jedną z funkcji konstrukcji stabilizujących. Jest ono realizowane przez podj przeciwstawianie się sile ciężkości lub odpowiednie ustawienie elementi ; względem siebie i uzyskanie korzystniejszego rozłożenia nacisków.
Wobec różnorodności stosowanych konstrukcji ortotycznych kryte| najodpowiedniejszej w konkretnym przypadku powinny opierać się na rodzaju , lokalizacji dysfunkcji i ścisłym sprecyzowaniu rodzaju i ci mechanicznego konstrukcji.