DSC01426 (2)

Z mechanicznej stabilizacji kręgosłupa korzystamy w tych przypac niewydolność struktur podpórczych lub układu motorycznego nie zaf kontroli ustawienia kręgosłupa. Polega ona na pośrednim podparciu oraz ograniczeniu jego ruchów w płaszczyźnie:

I- strzałkowej (zginanie, prostowanie)

|- płaszczyźnie czołowej (pochylanie się na boki)

- poziomej (ruchy skrętne tułowia).

Dotyczy to głównie odcinków szyjnego i lędźwiowego, wykazujących najwięj ruchomości. W zaopatrzeniu ortotycznym tułowia odciążenie struktur szkieł jedną z funkcji konstrukcji stabilizujących. Jest ono realizowane przez podpć przeciwstawianie się sile ciężkości lub odpowiednie ustawienie element* względem siebie i uzyskanie korzystniejszego rozłożenia nacisków.

Wobec różnorodności stosowanych konstrukcji ortotycznych krytej najodpowiedniejszej w konkretnym przypadku powinny opierać się na rodzaju , lokalizacji dysfunkcji i ścisłym sprecyzowaniu rodzaju i c< mechanicznego konstrukcji. ■