DSC01555

jjl 2 implikowana struktura norm literackich przywołanych w tym utworze, potencjalny, konwenqi _v«iwoWjc    ^KrtŁ®m3^v '

łSzujż na pola alternatyw króre_pozostawały do dyspozyqI pisarza Wponadlndywldualnym kodem literackim wpisanym w jednostkowy komunikatem reprezentuje zerowy utworu, jest wspólny różnym dziełom - uzewnętrznia się przez różne fenotypy giego pośrednictwem przenika do wnętrza-wypowledzi literackiej nacisk systemów tradycji

sens dzieła stał się kompletny musi być ono czytane.

Sposób widzenia procesu historycznoliterackiego - dwie koncepcje historyczności:

..proces lit. - sekwencja innowacji, przełomów, przekształceń, zerwań ciągłości - oryginalność dzieła. Dzieło znaczeniowo ustatkowane

.zaczepienie dzieła o sytuację,' którą współtworzą: określona faza w biografii pisarza, moment w ewoiugl świadomości zbiorowej środowiska, stan systemu lit. (tradycji}, zbiór inicjatyw pisarskich, scena żyda lit. na¹ której pisarz odgrywa swoją rolę - produktywność dzieła . O produktywnośd świadczy rozległość 1 wielorakość reakcji jakie wywołało w biegu procesu historycznoliterackiego. Dzieło znaczeniowo niedostateczne, otwarte na nowe semantyczne dowartośdowania

Tekst dokonany Implikuje istnienie swojej potenqalnośd w tradycji, odniesienie tekstu do'tradycji implikuje istnienie procesu decyzyjnego,-który koordynuje i wiąże obie te realnośd. Proces ^cyzyjny Implikuje swój podmiot -

Dzieło lit ujmowane jako struktura- stabilność    ~

fmowane jako pole- podatne na interwencje odbiorców, podlega przekształceniom >adacz też przemawia w Imieniu czytelników, toczy dialog z tekstami jako ktoś umiejscowiony w sd ról i pozyq*i komunikacyjnych właśawych publicznośd określonego miejsca i czasu. Dopisuje x do historycznego korowodu lektur dzieła - zamyka w danej chwili cały ciąg jego odczytań, łącza się w proces historycznolit

ktura badaczy literatury - konserwacja kanonu i odkrywanie skarbów w lamusie i przenoszenie i do sfery kanonicznej

ibiór J odbiorca w procesie historycznolitpełnią funkcję czynników konstytucyjnych

zyteJnik musi dysppnować chęcią, wiedzą i umiejętnośdą które umożliwiają mu lekturę tzn rozbudowywanie konfiguraq'i tekstów przeczytanych.. Czytelnik ponadto włącza się w zbiorowość czytających co uumożliwia inicjatywę komunikacyjną.

ibiiczność literacka - czytelnik do niej przynależy jeśli jego lektura jest działaniem zrozumiałym ia tie rozpowszechnionych procedur lekturowych

»tern czytania mający oparde w danej publiczńośd sstry tekstów:

>non— uporządkowany zbiór dzieł przeszłośa

mus- zbiór dzieł przeszłości pozbawiony ładu i hierarchii, teksty pozostawione odłogiem we wyroby współczesności - pozbawione interpretacji semantycznej, chcą być zauważone sra tura upragniona- sfera przywołań, postulatów i wizji