DSC01824

2.4. PRZYJĘTE ZAŁOŻENIA. OBCIĄŻENIA.

W analizie stateczności obciążenie stanowią siły osiowe. Ola układu dowolnie obciążonego wyznaczamy siły osiowe dowolną metodą. Pręty w układzie obciążamy wyznaczonymi siłami osiowymi z zastrzeżeniem, aby były to pręty, dla których dysponujemy wzorami transformacyjnymi wg teorii Ii-go rzędu. Przypomnijmy, Ze dysponujemy wspomnianymi wzorami dla prętów prostych, pryzmatycznych o stałej sztywności na całej długości pręta i stałej sile osiowej. Pręty o zmiennej sztywności będziemy dzielić na odcinki o stałej sztywności lub należy wyprowadzić wzory transformacyjne (dla niektórych przypadków istnieją takie wzory).

Jeżeli siła osiowa jest zmienna na długości pręta to dzielimy pręt na odcinki gdzie siła jest stała na długości. Gdy siła osiowa jest równa zeru to wzory transformacyjne dla takiego pręta podano wcześniej przy przedstawianiu metody przemieszczeń w zadaniach statycznych.

Ola prętów rozciąganych moZna przyjmować, Ze siła osiowa jest równa zeru (A/ = 0) co prowadzi do rozwiązań przybliżonych, ale daje bezpieczniejsze oszacowanie rozwiązania. NsC&ym zadaniem będzie określenie siły krytycznej, przy której następuje wyboczenie układu prętowego oraz określenie długości wyboczeniowych prętów.

Będziemy przyjmować założenie o nieodkształcalności osiowej prętów, ale należy pamiętać, Ze układ podstawowy metody przemieszczeń w przypadku badania stateczności może się różnić od układu podstawowego metody przemieszczeń w zagadnieniu statycznym. Przedstawimy to na przykładzie.

A