DSC02060 (8)

Przegrody o jednakowym współczynniku przenikania ciepła mogą mieć różne właściwości w zależności od tego, gdzie znajduje się warstwa ocieplająca.

Rozważmy przykład dwóch przegród — ocieplonej od zewnątrz i od wewnątrz materiałem o takiej samej grubości. Temperatury na powierzchni wewnętrznej są identyczne, rozkład temperatur wewnątrz przegród jest natomiast zupełnie inny.

Temperaturę na styku „m” i „m+1” warstwy można obliczyć ze wzoru:

m

t„ =t_I-UU,-tJ(R.„+Y,R_J)

j=l

W przypadku ocieplenia od zewnątrz strefa przemarzania sięga płytko, dzięki czemu prawie cały przekrój ma temperaturę dodatnią. Wahania temperatury zewnętrznej mają wpływ tylko na ograniczoną część przegrody. Duża pojemność cieplna warstwy wewnętrznej łagodzi zmiany temperatury w przerwach ogrzewania zimą oraz zmniejsza przegrzewanie pomieszczeń latem. O takiej przegrodzie mówi się, że ma dużą stateczność cieplną.

Odwrotnie jest w przypadku ocieplenia od wewnątrz. W warstwie zewnętrznej występują duże wahania temperatury, a w razie przerwy w ogrzewaniu pomieszczenia szybko się wychładzają. Efektem jest mała stateczność cieplna przegrody. Przy ujemnych temperaturach na zewnątrz większa część przegrody przemarza.