m§|Kg dc jt łatwo, a po krótkim okresie ćwiczeń odsetek pnwwfimnch je] wuatcuń jen ómk*. Wentylacja za pomocą mado krtaniowej jest Unitrcnurjtza i U-HBftj n»* fwy mwwwhmi maski wmuimj z workiem samorozprężatnym Okin-Bj » wmyłacjt i pwnywumn ciśnieniem dodatnim, to należy unikać wysokich et-«dcchowvh (>20 cmHjO) ze wzgjędu na możliwość przedostawania się powic-ra <k> żołądka. Mimo «e maska nic w pełni zabezpiecza przed aspiracją treki do dróg cókchowwh. R> zachłyśnięcie zdarza się rzadko. Stosowanie matki krtaniowej jest meto-1 nwtwu u osób z podejrzeniem urazu kręgosłupa szyjnego. Z maski należy korzystać, pjt jat noku wentylować ani zaintubować'.
Tcckaika wprowadzania maski krtaniowej
| mttjf dobrai odpowiednią wielkość; u dorosłych stosuje się rozmiar 4 lub S.
■ Mankiei rurki powinien zostać całkowicie opróżniony z powietrza, a następnie ra-żdowany.
• Ratowanego układamy na plecach z głową i szyją w ustawieniu osiowym, głowa powinna być odgięta, chyba że dotyczy to chorego z podejrzeniem urazu kręgosłupa.
9 Ratkę trzymamy jak pióro i wprowadzamy do uat (otwór dystalny rurki jest zwrócony b stopom pacjenta) pod górne siekacze.
1 Gtaa powierzchnia rurki jest cały czas prowadzona wzdłuż podniebienia aż do ze* tknięcia aśę rurki z tylną ścianą gardła.
1 Następnie wdska aię rurkę do tyłu i ku dołowi aż do oporu, j Napełniamy mankiet uszczelniający odpowiednią ilością powietrza zgodnie z instrukcji na rurce. Fo wypełnieniu mankietu, jeżeli maska jest właściwie umieszczona, rurka Mas m o 1-2 cm powyżej warg.
I Mg mado nie udało aię założyć do 30 sekund, pacjenta należy natlenić u pomocą ■da twarzowej, a następnie podjąć kolejną próbę wprowadzenia maski krtaniowej. I Kohjną czynnością jest stwierdzenie duszności dróg oddechowych przez:
O oskacłunie klatki piersiowej
0 wwkidunte symetrycznej ruchomości klatki piersiowej.
Słyszalny duży przeciek powietrza oznacza, że maska jest w niewłaściwej poaycji, mały
pńaciek nie stanowi probkmu.
I Mocujemy maakę ł zabezpieczamy ją przed zagryzieniem.