DSC01039

god/in oraz dli długości przerw wyznaczonych przez pracodawcę, Tradycyj 5-dniowy i 40-godzinny tydzień pracy, w którym wszyscy pracownicy przychodź do pracy i opuszczają ja w tym samym czasie, jest zastępowany innymi rozwiązaniami. Omówimy typowy tydzień pracy, pracę zmianową i inne rozwiązani! takie jak stale zadudnienie w niepełnym wymiarze godzin, 4-dniowy łydzie pracy i ruchomy czas pracy.

Godziny pracy

Kiedyś w USA ludzie pracowali 10 godzin dziennie przez 6 dni w tygodnia Pięciodniowy i 40-godzinny tydzień pracy stal się norma od 1938 r,, po uchwalenia ustawy o (ktdtydi minkach pracy. Stany Zjednoczone były pierwszymi krajem, który wprowadził 5-dniowy i 40-godzinny tydzień pracy, chociaż taka] organizacja czasu pracy niekoniecznie sprzyja wydajności, Pracownicy uznają gol za normę, ale w przeszłości akceptowali i 48 i 60 godzin pracy tygodniowo.

Nominalne godziny pracy. Określona liczba godzin, które pracownik powinien przeznaczyć na wykonywanie pracy; tylko część tego czasu zostaje rzeczywiście przeznaczona na wykonywanie zadań.

Nominalne godziny pracy (liczba godzin, które pracownik powinien] przeinaczyć na wykonywanie pracy) i rzeczywisty czas pracy (czas przeznaczony ns 1 wykonywanie obowiązków) rzadko pokrywają się ze sobą. Niektórzy psychologowie! twierdzą, że pracownicy przeznaczają zaledwie połowę nominalnego czasu pracy na 1 wykonywanie powieizonych im zadań, Część nicprzepracowanego czasu pochłaniaj] 1 odgórnie wyznaczone przerwy na wypoczynek, ale jego większość nie jest objęła 1 kontrolą organizacji. Rozpoczęcie pracy nie odbywa się natychmiast po przyjściu doi firmy. Pracownicy mogą porządkować papiery, ostrzyć ołówki czy oliwić maszyny! (nawet jeśli nie jest to konieczne). Podczas dnia pracy mogą spotykać się ze j współpracownikami, przeciągać przerwę przeznaczoną na lunch lub starannie zaparzać \ kawę. Menedżerowie tracą czas czekając na rozpoczęcie zebrań, zakończenie rozmów telefonicznych lub nadawanie prywatnych wiadomości pocztą elektroniczną,

Istnieje interesujący związek pomiędzy nominalnym i rzeczywistym czasem j pracy, Kiedy powiększa się nominalny czas pracy, zmniejsza się liczba godzinif rzeczywiście przeznaczonych na pracę. Innymi słowy, im dłuższy jest dzień czy 1 tydzień pracy, tym niższa wydajność. Ta zależność dotyczy również silnie J zmotywowanych pracowników. W Anglii, na początku II wojny światowej, patriotyczny zapal byt bardzo duży, Mimo braku surowców i sprzętu, kraj dzielnie 1 walczył o przetrwanie. Rząd wydłuży) godziny pracy w zakładach przemysłu - i zbrojeniowego z 56 godzin do 69 i pól godziny. Początkowo wydajność wzrosła I o 10%, ale szybko opadła o 12% w porównaniu z. krótszym tygodniem pracy. I Innymi konsekwencjami wydłużania nominalnego czasu pracy jest wzrost absencji | _rtnń_=___

Jllczby wypadków przy pracy. Podczas 69>g0dzi/mego tygodnia pracy naprawdę pracowano 51 godzin. W poprzednim, 56-godzinnym tygodniu pracy, rzeczywiście pucowano 53 godziny. Wprowadzenie w USA 7-dniowcgo tygodnia pracy podczas 11 wojny Gwintowej, co nastąpiło w wielu amerykańskich firmach, mc przewyźizylo wydajności 6-dniowego tygodnia pracy. Z tych 7 dni jeden byl całkowicie stracony.

Związek pomiędzy nominalnym i rzeczywistym czasem pracy dotyczy również nadgodzin, czyli proszenia pracowników o wykonanie dodatkowej pracy (poza normalnym dniem pracy), z reguły dobrze opłacanej. Większość czasu dodatkowego nożna uznać za nieproduktywny, ponieważ ludzie dostosowują się do wydłużonych godzin pracy i pracują wolniej. Jeśli produktywność opada przy wydłużaniu czasu pracy, (o może wzrośnie przy jego skracaniu? Niektórzy badacze twierdzą, że tak właśnie będzie, ale zdaniem innych skracanie nominalnych godzin pracy nic jrpływa na liczbę rzeczywiście przepracowanych godzin. Podczas wielkiej recesji gospodarczej w latach trzydziestych jedna firma przemysłowa skróciła czas pracy

0    ponad 9 godzin tygodniowo, a mimo to rzeczywisty czas pracy w ciągu tygodnia [Obniżył się tylko o 5 godzin. W innej fabryce zredukowano tydzień pracy o 10

1    pół godziny, a wydajność jednej godziny pracy wzrosła o 2I%!

Siak zatrudnienie w niepełnym wymiarze godzin

Niektóre firmy oferują pracę w niepełnym wymiarze godzin lub na pół etatu. Prawie 25% amerykańskiej siły roboczej pracuje w niepełnym wymiarze godzin. Liczba osób zatrudnionych w niepełnym wymiarze godzin rośnie szybciej, niż liczba pracowników zatrudnionych na pełnych etatach - zwłaszcza w usługach Handlu. Ten trend najprawdopodobniej utrzyma się, wicie firm bowiem zmniejsza liczbę personelu. Zatrudnianie ludzi w niepełnym wymiarze godzin pozwala organizacji obniżać swe koszty i zwiększać elastyczność działania.

Jak już mówiliśmy, nominalny czas pracy nie pokrywa sic i rzeczywistym | wykonywaniem zadań. Co więcej, kadra kierownicza ma świadomość, żc wiele prac, biurowych czy badawczych z powodzeniem można wykonywać przy zaludnieniu w niepełnym wymiarze godzin. Nieskomplikowane prace przy taśmie produkcyjnej, czy też biurowe, mogą być wykonywane przez dwie osoby, z których każda pracuje na pól etatu.

Badania przeprowadzone na zlecenie amerykańskiego rządu pokazały, żc [przełożeni osób pracujących w niepełnym wymiarze godzin zdecydowanie .popierają tę formę zatrudnienia. Okazało się, że pracownicy opieki społecznej ' w stanic Massachusetts, którzy pracowali 20 godzin tygodniowo, rzadziej odchodzili z pracy i mieli lepszy kontakt ze swoimi podopiecznymi niż pracownicy •ratnidnieni w pełnym wymiarze godzin. Instytucja państwowa w stanie Wisconsin stwierdziła, żc rzeczywisty czas pracy pracowników opieki społecznej, prawników i i.badaczy - o stałym zatrudnieniu w niepełnym wymiarze godzin - dorównuje llub przewyższa rzeczywisty czas pracy osób zatrudnionych w pełnym wymiarze [czasu pracy.