21
Gdy przyjmiemy teraz podane oznaczenia oraz wartości początkowe • m kt, , s 1( 2, ..., m, wtedy obliczenia w fazach I i II przebiegają następująco.
Faza I
Krok 1. Jeśli *n+m+2 < 0, to obliczyć
m+2
6j = wiersz m+7{U) • kolumnami) = «m+2j>ap/» i « 1, 2, ..., n,
pal
i przejść do kroku 2. Jeśli xn. m, 2 = 0, przejść do kroku 1 fasy 11.
uwaga. W fazie I *n+m+2 jest maksymalizowaną funkcją celu i wszystkie jej współczynniki, poza cn+m+2 = 1, są równe zeru. Wartości 6j są składowymi wektora względnych kosztów p, określonego równością (1.8).
Krok 2. Jeśli wszystkie m > 0, to zmienna xn+mĄ,2 osiągnęła maksymalną wartość i nie istnieje rozwiązanie dopuszczalne zagadnienia LP. Jeśli co najmniej jedno Śj < 0, to wówczas zmienną wprowadzaną do bazy jest takie xk, że
6k = min{ój-: 6j <0, 1 < j < »}.
Krok S. Obliczyć
m+2
m + 1
yf = wiersz{(U) • kolumna*^) = ^ tiipapfcs j = 1, 2,
p=i
Krok Ą. Obliczyć
-1: Vi > 0, 1 < i < m
Jeśli y> < 0 dla wszystkich = 1,2, ..., m, to nie ma wtedy rozwiązania dop—n sinego W przeciwnym razie zmienną x{ należy usunąć s basy.
Krok 5. Obliczyć nowe wartości zmiennych w rozwiązaniu basowym
Xi = — $yif i£ kt i ss X, 2* t,
oraz
- % 11 m |
y* yz ’ | |||
u«> = u»j ? |
«#/, 1 = 1,2. |
.... m + 1, j = 1,2* .. |
., m | |
Wrócić do kroku 1. |
i;waga. Kolumny m + 1 i m + 2 macierzy V nie zmieniają się Iteracje fazy 1 wykonywane az do momentu, gdy albo = 0, albo też stwierdzi »ę. sr me istnieje
rozwiązanie dopuszczalne. W pierwszym z tych przypadków prawrbodtuny do (asy H