IMATMIUA llAhAIN
19
i S ,V r M'p;mhu'\VŁ» 119671, U lll< l<|(' MU ł NI *, lin H |' i h 11 u i i r | < Inn ii* i y: 1y ld(' p.deogrogm I lenną.
t iin ,d ma tu>\\ v.ł i 1, dotycząca SludtHów I Ni/lny filij/ikinj (gjównio obronienia i to map geologii n\ eh W ( hm izin lp< 1:25 000 I imm j uij nich lir. ue opracowania problemowe) ' ajuniji ;;it. zaaipgirin lą doi ud u wknn dy Rawskiego, stratygrafią i facja lny ni zróżnicowaniem ohbiIów om/, i< h wiekiem. I>awuy, \Uiść powszechnie przyjmowany pogląd o granicy zlodowacenia środkowopolakiogo na progu sudeckim upndl definitywnie \: ■,,auu'ni,'\v dostarczyło odkrycie w Sudetach dwu pokładów mor* nowych. przedzielonych osadami interglacjalnymi (S. Mzezią-mnk u wiry., l‘k'l. i66. i. W. Walczak, 1963), Lądolody dwóch zlodowaceń, tj. poi ud niowopolskiego i środkowopolsldcgo (stadia! maksymalny) wkroczyły do dolin i kotlin sudeckich, pokrywając również cala stroń; pogórską.
Orugim zagadnieniem, innej natury, rozwiązanym w latach siedemdziesiątych. jest przynależność wiekowa osadów z florą i fauną kopalną z Imbrnmowic. W dawniejszych przeglądowych publikacjach (M. Schwarzbach, 1942a; M. Klimaszewski, 1952b i in.) zaliczano je do interglacjału mazowieckiego. Nowo dane geomorfologiczne (S. Szczepan-kiewicz, 1962) i palinologiczne (K. Marcinkowa, 1976) dostarczyły dowo-dow przynależności tych osadów do eemu.
Trzecim zagadnieniem o podstawowym znaczeniu dla badań plejstocenu Niziny Śląskiej jest geneza i wiek sedymentów piaszczysto-żwiro-
RacibdiMt
l rankowi* r
Opdt
KII
Br/pq | |||
— 0 — 0— J |
- ^ ® -Łsyj; | ||
Niiilliihiiiiiiittnin b “ |
..-.-.u., 5 aammmm |
1 | |
»«»«••«8 |
-*10....... |
11 oonoo |
Wrocław
Ścinawa
Gtogdw
Fig. 1. Rozmieszczenie osadów i form w profilu podłużnym doliny środkowej
i górnej Odry
poziom rzeki, 3 — poziom osadów dennych reprezentowany przez osady tarasu III, 3 — poziom zasypania ze zlodowacenia pólnocnopolsklego, 4 —* poziom zasypania sandrowego zc zlodowacenia pólnocnopolsklego, 5 ■— pokrywa lessowa, fi - poziom zasypania rzecznego ze stadinlu mazowleclco-porilnsklego, 7 — poziom zasypania zastoiskowogo ze sta-1 ii.ilu maznwiocko-podlasklego, fi poziom zasypania sandrowego ze stndlnlu mazowiecko --podlaskiego, 9 — stopici’i kemowy zo Stediołu mazowlecko-podlasklcgo, 10 — poziom zasypania kemowego ze Madlalu maksymalnego, u kopalny poziom zasypania Rumowego ze stadialu maksymalnego, 13 — fragmenty .stożków pllocońskich wych i madowycb w doli nie Odry (fig. I). Wbrew poglądom W Assmun-na (1934) i jego kontynuatorów, przyjmujących schemat rozwoju /, usy pali odrzańskich w nawiązaniu do innych rzek Europy, udokumentowano odmienny rozwój doliny, polegający na stopniowym wypełnianiu głębokiej formy inicjalnej przez osady o różnej genezie (S. Szc ze Pankiewicz, 1968a).
?•
Napisał S. Szczepankiewlcz.