DSC04040

Kia

kotl

BR0NIS7EW-PACEW

Największa miąższość eoplejstocenu w rejonie Zwolenia wynosi 23 m (profil w Zwoli Starej, E. Ruhle, 1949).

Ku południowi, w stronę Zawichostu, osady eoplejstoceńskie mają mniejszą miąższość, ale nadal występują na ogół w wyraźnej sytuacji paleomorfologicznej, tj. przeważnie ponad dnami współczesnych dolin. W żwirach przeważa materiał określony przez J. Samsonowicza (1934) jako karpacki. W rejonie Dankowa, na wschód od Ostrowca Świętokrzyskiego, piaski eoplejstoceńskie składają się oprócz kwarcu również z okruchów piaskowców, kwarcytów, łupków kwarcytowych, lidytów, granitów (w ilości 1%) oraz mułowców żelazistych. Skład minerałów ciężkich (D. Kosmowska-Suffczyńska, 1966) jest wyraźnie różny od składu wyżej leżących piasków mezoplejstoceńskich i świadczy o przewadze minerałów odpornych na wietrzenie i o lokalnym źródle materiału dla piasków eoplejstoceńskich.