DSC04109

] 2ti

AI1V WYHTUJfOWAWIA I ATH ATYOft A flĄ

42) doatnrcuyly nowych (innych 'In ch*r#ktłryilyk| opiHy^ stndialu (K Kowaliki, 1978, 1978| J. Otswk, L, l.lmiru-r, t ujf*’ inu, ski-Minkowicu, 1878, 1977; J. Qla*ek, K Kowulskł, L. Undnup^'**^ narski, 15. Stwomewie*. T. WyaoesBńiki-Minkowtcs, 1977, j , Mi., K. Kowalski, L. Lindner, K. Młynarski, 15. Stworzewicz, J»_ ... ^ł*^' V Wysocaaóski-Minkowicz, 1977).    '"^t’«łką

Najbardziej interesujące okazały się gliny jaskiniowe tego ka (fig. 42), które obok szczątków zwierzęcych zawierają materia!^* lenie, minerały ciężkie) pochodząc y bez wątpienia z rozmytych r»,

* pwrwjj

SSW

_{m n m M}    I

mn.p.m.

Fig. 41. Przekrój przez osady plejstoceńskie w Serwisie — zachodnia część Bodzentyna (według J. Łyczewskiej, 1971, na podstawie materiałów J. CzarnockiegB 1950, z interpretacją wiekową L. Lindnera)

Zlodowacenie południowopolskie — stadiał przedmaksymalny (dolny): l — mułki lessopo-dobne, 2 — glina zwałowa „lokalna”, interstadiał: 3 — żwir i głaziki skał świętokrzyfiridtó-rezyduum ,.lokalnej” gliny zwałowej; — stadiał maksymalny (górny) — faza przedmata*-malna: 4 — iły zwietrzelinowe — utwór soliflukcyjny, 5 — iły wstęgowe, 6 — gliny zwie-trzelinowe z okruchami skał lokalnych — utwór soliflukcyjny, 7 — glina zwałowa; inttt-faza przedmaksymalna: 8 -— piaski i żwiry; faza maksymalna: 9 — glina zwałowa. Neoplej-

stocen: 10 — piaski aluwialne

nie tu sięgających, osadów fluwioglacjalnych stadiału przedmaksymal-nego. Bogaty zespół fauny stwierdzony w tych glinach zawiera liczne ślimaki, płazy, gady i ssaki.

Wśród ślimaków występują m. in.: Helicigona banatica (Rossmaes-sler), Soosia diodonta (Ferussae), Isognomostoma personatum Gmelin, j Zenobiella vicina (Rossmaessler), Cochlodina laminata (Montagu), C. or-thostoma (Menke), Laciniaria cana (Held), Ruthenica filograna (Rossmaessler), Clausilia cruciata (Studer), Iphigena latestriata (Schmidt), I. tti-rnida (Rossmaessler) i Acanthinula aculeata (Muller) reprezentujące zespół stosunkowo ciepłego i wilgotnego lasu.

Wśród szczątków płazów i gadów zdecydowanie dominują szczątki Natrix cf. natrix (Linnaeus) i Triturus cf. cristatus, czyli form typowych również dla liściastych i wilgotnych lasów. Niezbyt liczne są przy tym rodzaje ciepłolubne (Pliobatrachus i Elaphe), a bardzo rzadkie rodzaje stepowe (Ptelobates).

Wśród ssaków m.in. obecność gatunków borealnych Lemmus lemmus (Linnaeus) i Dicfostonyx simplicior (Fejfar) wskazuje na klimat dość chłodny, stepowy, gdy tymczasem Castor fiber (Linnaeus), Clethrionomys