DSC04232

isil

ptlWgj

ewieltóii^ fej| kwasu

oczyszczaj^ odpamwaiji irdu cukru. Ząt iw azotowjdy ^?8MfEM44»

lypffidęiee lamftaćoKĆ podwtm'

gsif

foli

mii

fjj w,jń wm*

W porównaniu z materiałem wyjściowym, jakim jest ziarno jęczmienia, stwierdzono, źe do młota przechodzi około 75% związków azotowych, 80% tłuszczu, 20% związków bezazotowych wyciągowych i całe włókno surowe.

Świeże młóto ma postać gęstej kaszy i jest paszą wyjątkowo nietrwałą, ponieważ zawiera dużo wody (70-85%) oraz składników łatwo fermentujących.

1 tych względów może być przechowywane najwyżej .dwa do trzech dni temppfahiryp około 5°C. Pozwala to na wykorzystywanie tej paszy jedynie " w obiektach połcfżonych blisko browarów. Młóto nadaje się zarówno do suszenia, jak i kiszenia. Wybór metody konserwowania zależy od gatunku zwierzęcia, dla którego przeznaczymy paszę, oraz względów ekonomicznych, wynikających szczególnie z wysokich kosztów suszenia.

Podstawowy skład chemiczny przedstawia się następująco: 22% suchej masy, białka_ogńlnegn. 1-2% tłuszczu, 5% włókna i około 9% związków bezazoto-wyęh wyciągowych. Związki azotowe mlóta stanowi głównie białko właściwe, ponieważ wszystkie związki azotowe niebiałkowe uległy rozpuszczeniu i przeszły do brzeczki. Tłuszcz występuje w tej samej postaci co w ziarnie słodowanym. Związki bezazotowe wyciągowe stanowi głównie niescukrzona skrobia, pen-tozany i związki pektynowe. Świeże młóto najlepiej skarmiać jeszcze ciepłe, bezpośrednio po przywiezieniu z browaru, gdyż szybko pleśnieje i kwaśnieje.

Młóto jest paszą wartościową, wykorzystywaną zarówno w żywieniu zwierząt przeżuwających, jak i monogastrycznych. Skarmianie dużych ilości tej paszy może

pyr pf^eżyhą ibiegtmek]

U krów wpływa ono korzystnie na ilość i jakość mleka, można podawać 10-20 kg młota na sztukę. Większe dawki stosujemy w przypadku bydła opąsowe-go,~3ó 5kg na 100 kg- masy dała. Taka dawka może pokryć zapotrzebowanie na białko w 1/3 na początku opasu i w 2/3 pod koniec opasu. Ze względu jednak na niewielką zawartość energii konieczne-jest uzupełnienie dawki śrutą zbożową, która wpływa także dodatkowo na ilość pobranego młota. JMłodegm- bydłu podajemy nie więcej niż 8 kg. W żywieniu trzody chlewnej, głównie ze względu na dużą zawartość włókna i niewielką koncentrację energii młóto ma ograniczone zastosowanie. Lochom nisko prośnym zalecasię podawać do 5-6 kg, a tucznikom do 3 kg młota. Tako pasza wodnista i szybko psującajsignie znajduje zastosowania w żywieniu koni i owiec.

Młóto kiszone. Najczęściej stosowaną formą konserwowania młota jest jego łaszenie. Poprzedza się je zazwyczaj prasowaniem, w celu uzyskania wyższej zawartości suchej masy, można również zastosować dodatek kwasu mlekowego lub mrówkowego dla uzyskania lepszej kiszonki. Stosuje się także dodatek melasy w ilości 1-2%.. Przy prawidłowymi procesie kiszenia otrzymuje się paszę dobrej jakości, którą skarmiamy w dawkach podobnych jak w przypadku młota świeżego, ponieważ skład chemiczny obu tych pasz jest zbliżony.

Młóto suszone. Wartość pokarmowa młota suszonego zależy od przyjętej technologii jego suszenia. Przy zastosowaniu zbyt wysokiej temperatury młóto nabiera ciemnego, brunatnego, zabarwienia i jest wtedy gorzej trawione. Młóto suszone powinno zawierać nie więcej niż 10% wody.

275