* *98
122
* *98
122
Podobnie willa J ózcfa H icK* ko-daim^yiSskich. P^ypi.y^^fi oocfay s-S-Si
Bnikatekiemu. wykazuje c*day «uatniennc cJl« T__
t ^nrt^rryk. KL. S«dl«. T«k*e w
IWM r. prxyiM.yw.nc] «- Slcbel.fcieni«. z—to^w.^'*0
nam
I>yrckcj«
DtnA
wawricwej. dop-try-^ć wł~fcciw**« łw*^ o J?' Hi>
J*u frawn-kiiii ■ niomieckim. rozpoczęto ^°°*0,ydur
<1901 > a kontynuowano do 1912 r. "* Pocsą^J
® w arch«ickiutv odowy konkurs na cy rlistirj las ktArej
»wmł miody nró'1 proicktu. prcjpenttijare
,u bud<wvy nowego kościoła katolickie,, y poruamowym odcinku mai. Piotrkowskiej, o nowel Uly*
■licy. W 1909 r. ruszyła w sąsiedztwie św!2.l>^ gclicko-auBsbunikieso św. Mateusza wT “ *!• Wcnde. skorygowanego l*nłct-ł beri iń sk ieSo mistr^,
k. Tri - I wrr aretaiteltt
ss Królestwa, sale pozostając przy ziemiach zaboru y nieco uwagi architekturze Wilna koóca xix jióln i c boleśnie doświadczone represjami po Po-yi ■ siin w >■■! . straciło swoją rangę ważnego dało w pierwszych dekadach wieku. Zahs-iło. ±e przez długi czas nic wzninsiono tam nycb uwagi gmacbdw. 0±ywrienie nastąpiło a. W wiledsk icj architekturze późnego ftaieso-tach polskich, dekoracyjne formy neobaroko wym i. Budowane Dkół ul- Świętojers-__^«^ł#»uneódziesii|*>Ł,ł
I). Iwdyacfc sadu <od l»«.
ntr.in« vv»»r.
ś P^eyś" kisiiiyn portyknro łC*SV^jV«uiacych twdrc^
•fski należał do najbardaaej ^ ^!^i«ialny budy*^k
a okresu. Jego dzrlnm był tetk i Włslk-
_na roau ulic Słowackiego
^ i dobitnym klasycznym akcentem * postaci btamy przejazdowy o formie luku ttiumfalwgo (IW). Do nijbirdnej rejmen-^ gachów minii nabił miony z inicjatywy władz rosyjskich JJT (t8ali Miejskiej" (obecna (lamia) z łat 1W9-1902, zaprojek* Ł prw rosyjskiego architekta Konstantego Korojedowa, pełniącego ^ czasie funkcję architekta miejskiego. Obecnoić rosyjskich architektów liioie była rezultatem celowej polityki carskich władz, które obsadzały 'l itiflowiska urzędowe. Architektura „Sali Miejskiej", podobnie jak .pianego jui budynku sądu oraz kilku innych dzid Korojedowa ii ^je Wilna, łączyła formy renesansowo-barokowe z motywami czerpanymi rosyjskiego klasycyzmu, wnosząc do Wilna obce akcenty. Zdecydowany ^oi w kierunku ruchliwych form neobarokowycb, w „stylu Drugiego ^0twa", zauważalny stal się natomiast w pałacu Piotra Wdejtzy na ^tokolu, założonego na zwartym rzucie prostokąta, z wysokimi kopulastymi dachami' Obiekt wzniesiono w latach 1904-1906 według projektu Augusta glęjoa (Kleina).