KONKRBCJE POUMBTAL1CZNE 131
cd. tab. 3.3.
1 |
2 |
3 |
4 |
5 |
6 |
H 7 |
8 |
9 |
10 |
Miedź |
Cu |
0,392 |
407 |
0,99 |
0,28 |
0,43 |
139 |
1,22 |
0,19 f'i |
Cynk |
Zn |
0,068 |
226 |
0,13 |
0,04 |
0,072 |
235 |
0,15 |
0,04 |
Gal |
Ga |
0,001 |
4 |
0,002 |
0,001 |
169 |
0,002 |
0,002 | |
Arsen |
As |
20 |
0,008 |
0,002 |
0,0089 |
75 |
0,012 |
0,003 | |
Kadm |
Cd |
0,0007 |
17 |
0,001 |
0,0007 | ||||
Cyna |
Sn |
0,00027 | |||||||
Antymon |
Sb |
0,0072 | |||||||
Tellur |
Te |
0,017 |
17 |
0,016 |
0,008 | ||||
Rtęć |
Hg |
8 ppm | |||||||
Tal |
Tl |
0,0050 | |||||||
Ołów |
Pb |
0,0846 |
161 |
0,048 |
0,02 |
0,084 |
169 |
0,049 |
0,053 |
Bizmut |
Bi |
0,0006 |
1 |
0,0006 | |||||
Tor |
Th ! |
25 |
0,002 |
0,0006 |
0,0025 | ||||
Uran . |
• U 1 |
6 |
0,0013 |
0,0015 |
0,00048 | ||||
Pallad |
Pd |
6 ppm |
38 | ||||||
Srebro |
Ag |
0,0006 | |||||||
Iryd |
Ir | |
9 ppm |
169 |
0,002 |
0,0007 | ||||
Platyna |
Pt |
57: | |||||||
Złoto |
Au |
2 ppm |
94 |
N - liczba analizowanych próbek x - wartości średnie w procentach a - odchylenie standardowe
Pierwiastki uszeregowane wg grup technologicznych (Polański, Smulikowski, (w:) Kabata-Pendias, Pednias, 1979) Źródło: Kotliński, na podstawie danych różnych autorów, f
Niw = 1,0 Ni + 0,13 Mn + 0,25 Cu + 5 Co (przyjmowany do obliczeń w Rosji - B.A. Kułyn-dyszew i in., 1993)
Niw = 1,0 Ni + 1/3 Cu + 2 Co (przyjęty do obliczeń przez Instytut Scripsa)
Zarys historii badań
W badaniach konkrecji oceanicznych wyróżniono trzy okresy historyczne:
1) poznawczy (1872-1965);
2) poszukiwawczo-rozpoznawczy (1965-1974), dotyczący warunków występowania i rozmieszczenia konkrecji jako potencjalnego źródła metali Mn, Ni, Cu i Co;
3) dokumentacyjny (od 1974 r.), związany z odkryciem pierwszych złóż i rozpoczęciem badań zmierzających do ich przemysłowego zagospodarowania.
Systematyczny wzrost zainteresowań badaniami oceanicznymi rozpoczął się w końcu XIX w., ściślej latem 1871 r., od wykładu wygłoszonego w Royal School Institution przez Williama B. Carpentera (1813-1885), w którym wezwał Rząd Jego Królewskiej Mości Wielkiej Brytanii, do zorganizowania naukowej ekspedycji oceanicznej. W kwietniu 1872 r. Komitet - utworzony przez British Royal Society - zwrócił się z wnioskiem do rządu o zorganizowanie naukowej ekspedycji oceanicznej i już w grudniu tegoż roku korweta HMS „Challenger" wyruszyła z portu Portsmouth w 3,5 letnią ekspedycję badawczą (rys. 5.1). Oczekiwano, że przeprowadzone badania północnego Atlantyku przyniosą odpowiedź na dwa zasadnicze pytania:
1) czy możliwe jest znalezienie żywych organizmów na dużych głębokościach?
2) czy dno oceanu pokryte jest całkowicie substancją pierwotną zwaną „Bathybius”, która jak sądzono jest olbrzymim stworem Monerą, pokrywającą całe dno głębi oceanów Atlantyckiego i Indyjskiego?
7 marca 1873 r. na profilu pomiędzy Teneriffe i Sombrero w próbce pobranej dragą oprócz iłu wydobyto „sporo bardzo dziwnie wyglądających