DSC07129 (2)

Zadanie ćwiczeniowe 5 Posiew ilościowy

■ Z otrzymanej zawiesiny drobnoustrojów wykonać rozcieńczenia dziesiętne według wskazań prowadzącego ćwiczenia. W przypadku analizy artykułu spożywczego odważyć 1 lub 10 g produktu i przenieść do kolbki z jałowym roztworem soli fizjologicznej. Wytrząsać mechanicznie przez 10 minut i odstawić na dalsze 10 minut Wykonać kolejne rozcieńczenia według zaleceń. Ze wskazanyćh rozcieńczeń wykonać posiew, przenosząc po I cni' rozcieńczenia na płytkę Petriego. Po posiewie płytki zalać rozpuszczonym i ostudzonym podłożem i zaczekać do zakrzepnięcia pożywki.

Wszystkie posiewy, odpowiednio opisane, umieścić w termostatach o określonej temperaturze. Wstawiając plylki do termostatu, należy je odwrócić do góry dnem. Zapobiega się w ten sposób rozmywaniu kolonii przez krople wody zbierające się na wieczku płytki.

CHARAKTERYSTYKA WZROSTU DROBNOUSTROJÓW NA PODŁOŻACH STAŁYCH I PŁYNNYCH

Drobnoustroje rozwijające się na pożywce płynnej lub stałej nazywamy kulturą lub hodowlą. Hodowlę, która zawiera tylko jeden gatunek mikroorganizmów określa się mianem “czystej kultury”.

Obserwacja wzrostu drobnoustrojów na podłożach należy do ważniejszych informacji diagnostycznych przy identyfikacji szczególnie bakterii.

Charakterystyczne cechy wzrostu zależą nic tylko od właściwości poszczególnych drobnoustrojów, lecz także od rodzaju podłoża i warunków hodowli.

Typ wzrostu określa się na podłożach płynnych i stałych.

WZROST DROBNOUSTROJÓW j NA PODŁOŻACH PŁYNNYCH

Na ogół objawem wzrostu na podłożach płynnych jest ich zmętnienie. Ponadto na podłożach płynnych drobnoustroje mogą rosnąć w postaci kożuszka

lub błonki czy pierścienia komórek na powierzchni pł

mu. W zależności od

gatunku drobnoustrojów, kożuszek może być biały Itb zabarwiony, suchy,

wilgotny, śluzowaty, gładki, pomarszczony, skórzasty, pe

Niekiedy drobnoustroje rosną, tworząc osad na dnie n (drobnoziarnisty, bezpostaciowy, kłaczkowaty. płatkowa^ również cechą diagnostyczną.

Wiele drobnoustrojów rośnie w całej objętości równomierne zmętnienie. Ten typ wzrostu określa charakterystyczny dla grupy względnych beztlenowców.

Bakterie ściśle beztlenowe nie rosną w podłożach płynnych, których mc zabezpieczono przed dostępem tlenu.

Badając reakcję bakterii na obecność tlenu rozróżnia się:

-    bezwględne tlenowce, rosnące na powierzchni pożywki,

-    względne beztlenowce, rosnące na całej wysokości podłoża,

-    mikroaerofile, rosnące w pewnym oddaleniu od powierzchni pożywki,

-    beztlenowce, które rozwijają się w dolnej części pozywki (ryc. 19).

Charakter wzrostu można modyfikować przez zmianę napięciu powierzchniowego. I tak, wybitne tlenowce rosnące na powierzchni płynów w postaci kożuszka lub błonki, wskutek obniżenia napięcia powierzchniowego przez dodatek detergentu, dają wzrost dyfuzyjny.    o

Wymienione typy wzrostu na podłożach płynnych można obserwować w różnych kombinacjach, zmętnienie i kożuszek.

Do celów diagnostycznych przyjmuje się określa hodowlach statycznych.

zający po ściankach, iczynia. Wygląd osadu skreconv > może b%'ć

podłoża, się jako

powodując

dyfuzyjny.

r'.t

A

Kyc. 19. Typy wzrosw aa habn»wc A - w postaci kożaszka.

H - w p« tad osada. C - dyfc*ym».

r»odpowm

i ip. zmętnienie i osad.

ic typu wzrostu w