1

i

i

ELEMENTY ANALIZY ILOŚCIOWEJ

Zadaniem chemicznej analizy ilościowej jest oznaczenie, czyli ilościowe określenie zawartości poszczególnych składników badanej substancji, przy czym jej jakościowy skład musi być dokładnie znany. Do takich oznaczeń stosuje się różne techniki analityczne, np. analizę wagową, miareczkową, kolorymetryczną, itd.

ANALIZA MIARECZKOWA

Analiza miareczkowa polega na tym, że do roztworu zawierającego oznaczaną substancję wprowadza się niewielkimi porcjami równoważną chemicznie

ilość odczynnika w postaci roztworu mianowanego, tj. roztworu o dokładnie znanym stężeniu. Zawartość oznaczanej substancji (w kolbie stożkowej) oblicza się na podstawie zmierzonej dokładnie objętości (w biurecie) zużytego roztworu mianowanego,-,

W ceiu rozpoznania momentu, w którym została    '

wprowadzona ilość odczynnika, równoważna chemicznie ilości składnika oznaczanego (tzw. punkt równoważnikowy) wprowadza się do miareczkowanego roztworu wskaźnik odpowiedni dla danego rodzaju oznaczenia. Najczęściej jest to substancja zmieniająca barwę w chwili zakończenia reakcji (lub w pobliżu). Jest to tzw. punkt końcowy miareczkowania.

Metody miareczkowe dzielimy według typu zachodzącej reakcji: np. alkacymetria, kompleksometria, redoksymetria itd.

ALKACYMETRIA

Ten dział analizy miareczkowej skupia metody oparte na łączeniu się jonów wodorowych i wodorotlenowych, czyli na reakcji zobojętniania.

H⁺ + OH" === H₂0

Skala kwasowości, pH

Miarą kwasowości roztworu jest stężenie jonów wodorowych H ⁺. Granice tego stężenia wyznaczone są wielkościami stałych dysocjacji odpowiednich równowag autodysocjacji poszczególnych rozpuszczalników. Jeśli rozpuszczalnikiem jest woda to z iloczynu jonowego wody wynika, że:

[H⁺] [OH"] = 10'¹⁴

Dla czystej wody stężenie jonów wodorowych jest równe stężeniu jonów hydroksylowych co wynika z reakcji dysocjacji wody. Łatwo zatem zauważyć, że stężenie to musi wynosić 1CT⁷ mol/dm ³. Jest to roztwór obojętny.

[H⁺ ] = [OH^-] = 10“⁷ mol / dm³