DSC06588 (2)

VtPa (120-130°C) przez bezpośrednie dopuszczanie nary. w ciągi

miⁿ> ^c0 P^owoc^^uj^e przekształcenie się około połowy skrobi w dekstryny ’ ło''¹)'' i^eszcze dalej, ^w maltozę i w' części - w glukozę

‘ (QH_l00₅)_fl+fH₂O^^C₁₂H₂₂O„

n_c u 0,i    «C_fH,₂0_A

Hydrolizat podlega neutralizacji, odbarwieniu, filtrowaniu i koncowem:: ra uczeniu w wyparce do zawartości ok 83% s.s. (tj ok 83 Big 4f Ek ^ Svrop „cukierków)” jest odmianą syropu skrobiowego o stosunkowo małej wartości cukrów redukujących (ok. 40% w przeliczeniu n* glukozy i. w przewadze dekstryn, podczas gdy syrop „marmoladowa' r.* większą Wolność redukcyjną (50-55%), przy mniejszej ilości dekstryn Pm dalei posuniętej hydrolizie można prawie całą skrobię zamienić w glukozy. kiora po jjjstalizowaniu (tworzenie się monohydratu C_łrHi-O_t HjO), pomimo łącznej ^wartości ok. 20% wody w hydrolizacie, zamienia się w jednolity, twardy Nok. ^any glukozą techniczną. Z produktu tego, po jego ./

^roztworze i ponownym przekrystalizowaniu, można uzyskać glukozę wvż$ztj jakości. Produkcja glukozy ze skrobi kukurydzianej odgrywa dużą rolę, zwłaszcza w USA.

Wskutek dość silnego ogrzewania glukozy w obecności HC1 !ufc H SO. me można uniknąć tworzenia się produktów rewersji glukozy, tj częściowego powrotnego przechodzenia glukozy w di-, tri- i wyższe sacharydy (głownie w tzoma! tozę). Wskutek tego ze 100 kg skrobi, zamiast teoretycznych 110 kg glukozy otrzymuje się tylko ok. 90 kg tego cukru.

8.2.3. Hydroliza sacharozy w produkcji miodu sztucznego

Sztuczny miód jest produktem otrzymywanym przez łagodnie kwaśną hydrolizę sacharozy i stanowi często dział produkcji zakładów przemysłu owocowo-warzywnego w okresie tzw. międzykampanijnym. Jest to produkt zestalony wskutek wykrystalizowania glukozy, której rozpuszczalność w wodzie (w temperaturze pokojowej) jest dwa razy niższa w porównaniu z sacharozą i 4-krotnie niższa rui fruktozy.

W temperaturze pokojowej w 100 g wody rozpuszcza się ok 81 g glukozy 200 g sacharozy lub ok. 355 g fruktozy.

W celu zhydrolizowania (zinwertowania) sacharozy , na 100 kg cukru buraczanego daje się 30-35 1 gorącej wody z dodatkiem 300 350 g kwasu solnego o gęstości 1,125 (=25% HC1) i roztwór utrzy muje się w temp 80°C w ciągu 2-3 h. Odpowiednio zneutralizowany, dobarwiony (np. karmelem) i zaromatyzo-wany hydrolizat, po ostygnięciu i ewentualnym zaszczepieniu kry ształkami glukozy - po kilkunastu godzinach (przy sporadycznym mieszaniu ) zestala się w jednolitą, mikrokrystaliczną, pomadowatą masę, którą rozdziela się np. do 0,5-kilo-gramowych opakowań. Można również rozdzielać do opakowań masę jeszcze ciekłą, o zapoczątkowanej krystalizacji.