234
we urządzenia napylające, które wykorzystują tarcie jako główny rodzaj elektryzowania proszku. Welkość i biegun powstałych ładunków zależą od wielu czynników, np. rodzaju tworzywa, struktury powierzchni, oporu właściwego, wilgotności powietrza, czasu, a przede wszystkim od konstrukcji pistoletu. Lot naładowanych elektrycznie cząstek proszku w kierunku przedmiotu odbywa się w wyniku działania następujących sił (rys. 9):
- siły elektrostatycznej - f,
- siły pola elektrycznego - F,
- siły ciążenia - P.
Siła elektrostatyczna powstająca w niejednorodnym polu elektrycznym od spolaryzowanego ładunku cząsteczki i działająca w kierunku korony elektrody określona jest wzorem:
S3
gdzie: f
x - odległość od osi korony elektrody do cząsteczki,
S - odległość między elektrodami. •
Siła pola elektrycznego F określona jest ładunkiem cząsteczki i działa w kierunku pola.
Siła f jest bardzo mała w porównaniu z siłą F.
Rys. 9. Schemat sil działających na naładowaną cząstkę w przestrzeni między elektrodami: 1 - elektroda koronująca, 2 - uziemiony przedmiot, f - siła elektrostatyczna, F- siła pola elektrycznego, P- siła ciążenia
Cechy wpływające na lot cząstek proszku od dyszy do napylonego przedmiotu:
a) wielkość ładunku elektrycznego,
b) średnia średnica cząsteczki proszku (optymalna mieści się w granicach od 20 do 110 pm),
c) kulisty kształt cząstek proszku,
d) minimum wewnętrznych sił odchylających takich jak: turbuletny strumień powietrza,
e) ciężar jednostkowy proszku y odgrywa podwójną rolę,
- proszek o dużym ciężarze jednostkowym przyspieszony w głowicy pistoletu wykazuje bezwładność mechaniczną
- na proszek o dużym ciężarze jednostkowym duży wpływ ma przyspieszenie ziemskie.