Omówione zmiany społecznej pozycji mężczyzn, na przykład redukować ich do roli nieodpowiedzialnego konsumenta lub obiektu seksualnego, oraz rei cji między płciami, na przykład odmienne postrzeganie seksu przez kobiety, stal się ważnym źródłem konstruowania zjawiska, które nazwać można „męską nii adekwatnością seksualną*'. Podstawowymi kontekstem dla tego problemu jest oar wiście problem „potencji”.
Potencja seksualna stanowi jedno z najistotniejszych kryteriów meskoś (zdania:, jest impotentem" lub „ma problemy z erekcją" stanowią wyraz nieodwoła nego dramatu mężczyzny). W spaniał}' bojownik, wybito}' intelektualista, cenior polityk, posiadacz fortuny; w każdym z tych przypadków władza, potęga i mo: liwości działania niewiele znaczą, jeśli mężczyzna ma problem} w sferze seks: alnej. Można stwierdzić, że na poziomie subiektywnym mężczyzna najpierw czu się mężczyzną poprzez swoją seksualność i potencję, a dopiero później poprze inne atrybuty męskości. Potencja jest fundamentem, na którym budowane je poczucie męskości. A jeśli nie ma fundamentu, cała konstrukcja jest krucha i mor w każdej chwili runąć. Władza, pieniądze, sława, siła fizyczna - nic nie jest w st; nie wymazać poczucia życiowej porażki i nieadekwatności impotenta.
W przeszłości lemat męskiej (im)potencji stanowił tabu: przyczyną mia; być przy tym, jak już wspomniano, seksualne problem}’ kobiety, lak przekona i. co pisze L. Luciano: „w latach pięćdziesiątych nieadekwatność seksualna (w kor tekście udanego życia seksualnego) przypisywana była głównie kobiecie. Ni odnosiła się do męskiej impotencji, lecz do kobiecej oziębłości, która (zgodn z powszechnym przekonaniem) nabrała wówczas charakteru epidemicznego. 11 właśnie ta oziębłość pozwalała mężczyznom szukać satysfakcji seksualnej po: małżeństwem” (tym bardziej że wierzono, iż część kobiet „egoistycznie wycoft je się z orgazmu, w odwecie przeciwko mężowi”). Wyróżniano wbwezas dwi przyczyny kobiecej oziębłości. Jedna z nich zw iązana była z tradycyjna moralne