Rys. 2.25* Siłomierz wiertarski: a) zasada budowy siłomierza, b) schemat elektryczny połączenia tensometrów
Siła osiowa przenoszona jest‘przez wrzeciono na tulejkę 2, co powoduje jej wydłużenie. Wraz z tulejką ulegną odkształceniu tensometry czynne i R^, któryęh oporności wzrosną do wartości R^ = R + AR i R^ = R + AR. Tensometry kompensacyjne R^ i Rg naklejone prostopadle do osi tulejki ulegną również odkształceniu (skróceniu) dzięki działaniu naprężeń powodujących zmniejszenie obwodu tulejki. Mostek zostanie wytrącony z równowagi, przy czym czułość jego wzrośnie ze względu na zmianę oporu tensometrów
n
kompensacyjnych. Wpływ temperatury jest kompensowany przez jednakowe zmiany oporności wszystkich tensometrów co daje sygnał wyjściowy^ = 0 zgodnie z zależnością (2.23). 0
Wzorcowanie siłomierza
Siłomierz wiertarski wzorcuje się przez statyczne obciążanie znaną si-łą i momentem w kiarunlai działania składowych 1 Fy oporu skrawania. Schemat układu do wzorcowania siłą osiową przedstawiono na rys. 2.26.
Rys...2.26. Schemat wzorcowania siło mierzą wiertarskiego siłą osiową
Na siłomierzu 1 ustawionym na stole wiartarki umieszcza się dynamo-metr 2 (sprężynę wzorcową) o znanej charakterystyce: siła-uglęcie Wywierając nacisk na sprężynę, na czujniku zegarowym 3 odczytujemy' wartość ugięcia fp, co pozwala nam na podstawie charakterystyki (rys. 2.27) określić wartość przyłożonej siły. Jednocześnie należy odczytać wskazania miernika wbudowanego.w mostek tensometryczny. Wzorcowanie należy przeprowadzić kilkakrotnie przy obciążaniu i odciążaniu układu#* zakresie od
= 0 do Ffmax*; Na podstawie średnich wartości wskazań mostka C
należy wykreślić(charakterystykę statyczną siłomlerża 'Ff - f|Ć)^
Na rys. 2.28 przedstawiono schemat układu do wzorcowania siłomierza momentem skręcającym. W uchwycie siłomierza 1 mocuje się dźwignię 2 o znanej charakterystyce U = f (fy). Przykładając siłę F do końca dźwigni 2 działamy na siłomierz momentem powodując ugięcie dźwigni 2 o wartość fy odczytaną na czujniku zegarowym 3. Ra podstawie- charakterystyki U = f(fy) podanej na rys. 2.29 i wskazań mostka & postępując tak, jak w przypadku wzorcowania siłą osiową należy sporządzić wykres wzorcowania U = f(C).