DSCF2118 (2)

Warunkiem poprawnej pracy tego tennoelementu Jest zachowanie Jednakowych temperatur na obu ostrzach, gdyż wtedy materiał obrabiany Jest tylko przewodnikiem prądu termoelektrycznego 1 nie wpływa na wielkość siły termoelektrycznej. Ze względu na różne współczynniki tarcia i przewodność cieplną materiałów ostrza, zachowanie tego warunku Jest utrudnione.

Różnice te można skompensować, stosując odpowiednio zróżnicowane przekroje trzonków noży, a tym samym zwiększenie lub zmniejszenie przepływu strumienia ciepła. Pewne błędy w pomiarach może również, powodować niejednorodność materiału obrabianego oraz możliwość powstawania termoogniwa w miejscu łączenia płytki z materiałem trzonka noża przy stosowaniu narzędzi z ostrzami z węglików spiekanych.

Podstawową zaletą tej metody w porównaniu z metodą Jednonarzędziową Jest. to, że eliminuje ona konieczność każdorazowego wzorcowania tennoelementu przy zmianie materiału obrabianego, który należy Jednak w tym przypadku odpowiednio wstępnie ukształtować. Stosowany termoelement wzorcujemy Jednorazowo, a przy regeneracji narzędzi należy pamiętać o zachowaniu pierwotnego kształtu ostrzy.

3.5. WZORCOWANIE TERMOELEMENTOW

W badaniach temperatury skrawania metodami termoelektrycznymi mierzona wartość siły termoelektrycznej STE określa wartość temperatury 9. Należy zatem znać charakterystykę wzorcowania termoelementu STE = f(6).

Jeden ze sposobów wzorcowania naturalnego termoelementu złożonego na przykład z materiału obrabianego i materiału ostrza Jest podany schematycznie na rys .'3.11.

Charakterystykę STE = f(0) otrzymujemy, dla różnej temperatury „gorących końców',¹ wytwarzanej w tyglu elektrycznym 4 i regulowanej autotransformatorem 9. Temperaturę „gorących końców" wskazuje termometr wzorcowy 11, a odpowiadającą jej siłę termoelektryczną miliwoltomierz 7.

Na rys.3.12 przedstawiono schemat wzorcowania termoelementu opracowany przez I..J. Kozina. Metoda ta Jest szczególnie wygodna przy wzorcowaniu naturalnego termoelementu złożonego z materiału obrabianego i materiału narzędzia w formie płytki (np. z węglika spiekanego) lub termoelementu złożonego z dwóch różnych materiałów narzędziowych.

Regulując transformatorem 5 uzyskujemy określone natężenie prądu w obwodzie płytki grzejnej 3 wykonanej z nichromu, a tym samym określoną temperaturę, którą mierzymy termoparą 7 przy odpowiednim ustawieniu przełącznika 9. Po ustaleniu się temperatury zmienia się położenie przełącznika 9 i odczytuje się wartość siły termoelektrycznej wzorcowanego termoelementu 1-4. Do kontrolowania temperatury „zimnych końców" służy termopara 8.

Charakterystyki wzorcowania termoelementów złożonych z różnych materiałów zamieszczono na rys.3.13.

Rys.3.11 • Schemat stanowiska do wzorcowania termo elementów materiał obrabiany - materiał ostrza: 1 - próbka z materiału obrabianego, 2-

-    próbka z materiału narzędzia, 3 - próbka materiału, z którego wykonano oprawkę narzędzia, U - tygiel elektryczny, 5 - izolacja azbestowa, 6 - korpus przyrządu do wzorcowania, 7 - miliwoltomierz,8-

-    termometry rtęciowe, 9 - autotransformator, 10 - naczynie z lodem,

11 - termoelement wzorcowy